Θυμήθηκε η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ να ρίξουν την απεργιακή τους τουφεκιά! Αίσχος!
Τόσο καιρό συζητούσανε με τα αφεντικά πώς θα γίνει η δουλειά τους και πώς θα διαλύσουν την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίςα και δε βρίσκανε καιρό να πουν την αλήθεια στους εργαζόμενους. Ντροπή τους.
Αλήθεια, τόσο πολύ άραγε, δε φοβούνται το λαό;
Τόσο αδίστακτα ξεπουλάνε τους εργαζόμενους;
Απεργούν σήμερα, για αύριο και μόνο για αύριο! Όσοι προλάβατε να οργανωθείτε, προλάβατε. Όσοι απεργήσατε, απεργήσατε. Δε χάθηκε κι ο κόσμος. Μην εκτροχιαστούμε κιόλας και γίνει καμία πραγματική ανατροπή. Μην και προκαλέσουμε πραγματικά εμπλοκή στο ελεεινό σύστημα που όταν υπάρχει κέρδος είναι ιδιωτικό και όταν υπάρχει ζημία, είναι για όλους ή για την ακρίβεια μόνο για τους άλλους.
Τόσα χρόνια τσέπωναν παράδες. ΄Ολο και πιο πολλούς κάθε φορά. Δεν περίσσευε όμως τίποτα για τον εργαζόμενο. Αυτού οι μισθοί (αν ήταν "καλά" τα αφεντικά) ανέβαιναν 20 ευρώ κάθε χρόνο, και πολλά λέμε. Τότε τα κέρδη δε φτάνανε στον εργαζόμενο. Τώρα η ζημιά πρέπει να μοιραστεί. Για την ακρίβεια, να την επωμιστεί όλη η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος. Το γνωστό υποζύγιο.
Τόσο καιρό συζητούσανε με τα αφεντικά πώς θα γίνει η δουλειά τους και πώς θα διαλύσουν την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίςα και δε βρίσκανε καιρό να πουν την αλήθεια στους εργαζόμενους. Ντροπή τους.
Αλήθεια, τόσο πολύ άραγε, δε φοβούνται το λαό;
Τόσο αδίστακτα ξεπουλάνε τους εργαζόμενους;
Απεργούν σήμερα, για αύριο και μόνο για αύριο! Όσοι προλάβατε να οργανωθείτε, προλάβατε. Όσοι απεργήσατε, απεργήσατε. Δε χάθηκε κι ο κόσμος. Μην εκτροχιαστούμε κιόλας και γίνει καμία πραγματική ανατροπή. Μην και προκαλέσουμε πραγματικά εμπλοκή στο ελεεινό σύστημα που όταν υπάρχει κέρδος είναι ιδιωτικό και όταν υπάρχει ζημία, είναι για όλους ή για την ακρίβεια μόνο για τους άλλους.
Τόσα χρόνια τσέπωναν παράδες. ΄Ολο και πιο πολλούς κάθε φορά. Δεν περίσσευε όμως τίποτα για τον εργαζόμενο. Αυτού οι μισθοί (αν ήταν "καλά" τα αφεντικά) ανέβαιναν 20 ευρώ κάθε χρόνο, και πολλά λέμε. Τότε τα κέρδη δε φτάνανε στον εργαζόμενο. Τώρα η ζημιά πρέπει να μοιραστεί. Για την ακρίβεια, να την επωμιστεί όλη η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος. Το γνωστό υποζύγιο.
"Πρέπει να τους φέρουμε στην κατάσταση του δούλου. Πρέπει να τους εξαθλιώσουμε για να τους έχουμε στο χέρι. Πρέπει να εξοντώσουμε αυτούς που δε χρειάζομαστε".
Αυτός είναι ο στόχος τους.
ΑΥΡΙΟ ΑΠΕΡΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ : "ΩΣ ΕΔΩ"!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΩ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΜΟΥ, ΜΕ ΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ -
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ
0 Σχόλια
ΣΧΟΛΙΑ