ΣΥΛΕΕΓΟ ΒΗΜΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΕΕΓΟ

του Προέδρου της Προσωρινής Διοίκησης

Θανάση Κοτζαμπασάκη

Ως Πρόεδρος της Προσωρινής Διοικούσας ένιωσα την ανάγκη με αυτό το κείμενο να ενημερώσω, αλλά και να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, που για μένα έχουν σημασία. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Μπορεί το κείμενο να είναι λίγο μεγάλο αλλά πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί.

                                           

Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του ΕΛΓΟ –ΔΗΜΗΤΡΑ, ( μάλλον πολύ πιο πριν) , τα 4 σωματεία των πρώην οργανισμών πραγματοποίησαν κοινή συνάντηση για να αποφασίσουν την κοινή ( εάν προέκυπτε) στάση τους , απέναντι στις εξελίξεις.

Στην συνάντηση αυτήν δεσμευτήκαν τα σωματεία στα εξής:

1.     Να προχωρήσουν άμεσα, με ανοιχτές διαδικασίες στη σύσταση ενιαίου Συλλόγου.

2.     Να διατηρηθούν τα παλιά σωματεία μέχρι τον ορισμό των αρχαιρεσιών.

3.     Να εξασφαλιστεί (άτυπα) αναλογική εκπροσώπηση από τα παλιά Δ.Σ (3 ΕΘΙΑΓΕ, 2 από τα υπόλοιπα ).

Στην συνέχεια προχωρήσαμε στην συγκρότηση του ΣΥΛΛΕΓΟ, μετά από την ιδρυτική Γ.Σ.

(Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι στην Γ.Σ όλα τα σωματεία ήταν έτοιμα εκτός του πρώην ΕΘΙΑΓΕ που δεν είχε καταλήξει κάπου και όσοι  ήταν εκεί θυμούνται τι έγινε). Στη συνέχεια εκλέχτηκε η προσωρινή Διοίκηση (Π.Δ) του ΣΥΛΕΕΓΟ.

Από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση της Π.Δ , αναδείξαμε – προχωρήσαμε  τρία βασικά ζητήματα:

1.Τη γρήγορη και άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας για την εδραίωση του ΣΥΛΕΕΓΟ (καταστατικό, αιτήσεις, απόφαση δικαστηρίου, ταμείο κτλ) με στόχο πάντα και την διευκόλυνση των συναδέλφων (πχ την συνδρομή, τις εγγραφές, την επικοινωνία κ.τ.λ)

Τα προβλήματα για την ίδρυση ενός τέτοιου σωματείου ήταν και είναι ακόμα, πολλά. Αρκετά - κυρίως πρακτικά – λύθηκαν. Παραμένουν όμως ακόμα κάποια ζητήματα ανοιχτά, όπως η εις βάθος γνώση ειδικότερων προβλημάτων που είχαν οι προηγούμενοι 4 οργανισμοί.

Είναι άλλο όμως ένα τέτοιου είδους  πρόβλημα και άλλο το να παρεμποδίζεται από μέλη των Δ.Σ των εργαζομένων ο συντονισμός και οι προσπάθειες για έναν ενιαίο ( εγώ βάζω και το ταξικό) σωματείο και μάλιστα κάτω από όλη αυτήν την επίθεση που δεχόμαστε από την Κυβέρνηση και την Ε.Ε  -ΤΡΟΙΚΑ.

Υπονόμευση και μάλιστα με συγκεκριμένο σκοπό ( άγνωστο προς το παρόν σε εμένα ) προς τον ΣΥΛΛΕΓΟ, είναι η στάση που κράτησε η μειοψηφία του Δ.Σ του σωματείου των εργαζομένων του πρώην ΕΘΙΑΓΕ και ευτυχώς μετρημένοι συνάδελφοι , στο να μην γραφτούν στο ΣΥΛΕΕΓΟ, χρησιμοποιώντας  επιχειρήματα όπως «σας βάζουν και υπογράφεται εν λευκώ», « το ελέγχει το ΠΑΜΕ» , « ίσως είναι καλύτερα να μείνουμε στο δικό μας σωματείο» και άλλα.

Ακόμα και άθελα ή και με την δικαιολογία ότι δεν καταλάβαμε την σημασία του, ( προσωπικά και να μου επιτρέψετε δεν τα δέχομαι αυτά), όπως ειπώθηκε από τον ταμία του Δ.Σ του σωματείου των εργαζομένων του πρώην ΕΘΙΑΓΕ, υπάρχει κωλυσιεργία. Χαρακτηριστικό, χτες στις 13:30 μ.μ συνεδρίασε η Π.Δ. με παρόντα τον παραιτηθέντα γραμματέα της προσωρινής.

Στην τοποθέτησή του μας επισήμανε εκτός των άλλων ότι.:

 Α.   Συνάδελφοι από το Πρώην ΕΘΙΑΓΕ συζητούσαν για ξεχωριστό κλαδικό σωματείο (αυτή η τάση υπήρχε και στον πρώην ΟΠΕΓΕΠ, την οποία την ξεπεράσαμε γρήγορα).

  Β. Υπάρχουν - ευτυχώς λίγοι - συνάδελφοι που συζητούσαν (αφού δεν τους έβγαινε το παραπάνω κλαδικό) για επιχειρησιακό σωματείο.

Στην συνεδρίαση της 2/3/12, που συζητήσαμε για το θέμα των χρημάτων ρωτήθηκαν οι εκπρόσωποι του πρώην ΕΘΙΑΓΕ και ο τότε γραμματέας της προσωρινής απάντησε επί λέξει «το έχω θέσει το θέμα 2 φορές και έχω στείλει την λίστα εδώ και 1 μήνα ».

Ρωτήθηκε αν λήφθηκε απόφαση  και η απάντηση ήταν όχι.

Στη συνέλευση στις 05.03.2012  ο ταμίας του συλλόγου του πρώην  ΕΘΙΑΓΕ, μας λέει ότι δεν έχει τεθεί ποτέ τέτοιο θέμα!

 

Εγώ προσωπικά , επειδή μπήκε και από αρκετούς συναδέλφους το θέμα να πάρει η Π.Δ θέση για τα γεγονότα της Γ.Σ στις 5/3/12, επιγραμματικά θα αναφέρω το έξης. Κρίνοντας πάντα την στάση που κρατάει ένας συνδικαλιστής ή μη, πολιτικά και ταξικά, τη στάση του παραιτηθέντος συναδέλφου τη θεωρώ απαράδεκτη. Όχι για την τοποθέτηση του, ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει αυτά που πιστεύει, σε μία Γ.Σ (αρκεί να ευσταθούν και να μπορεί να τα τεκμηριώσει με επιχειρήματα). Την κρίνω έτσι γιατί ακόμα και την Παρασκευή 2/3/12 στην συνεδρίαση της Π.Δ, δεν είχε δείξει τέτοια πρόθεση. Η ομιλία του για μένα ήταν καθαρή, με  μομφή προς την Π.Δ , για ανεπάρκεια, για διαχωρισμό των προβλημάτων ανά πρώην οργανισμό, αλλά και μομφή προς το ΠΑΜΕ μέσω εμένα. Πάντα - ξαναλέω - κρίνοντας την στάση του πολιτικά και ταξικά. Η συνάδελφος, αναπληρώτρια γραμματέας της ΠΔ είναι αυθόρμητη. Πιστεύω ότι η θέση της, για την στάση του συναδέλφου , η κριτική δηλαδή που κάνει, έχει πάντα πολιτική χροιά και όχι προσωπική.

Για μένα, δεν κρίνω για το εάν  ένας συνδικαλιστής είναι τίμιος ή καλός ( που πρέπει να είναι) αλλά ποιανού συμφέροντα  υπερασπίζεται,   της εργατικής τάξης ή της αστικής .

2.    Το ζήτημα της εφεδρείας και των απολύσεων,  παίρνοντας απόλυτη θέση, ΟΧΙ σε καμία απόλυση , ΟΧΙ σε καμία εφεδρεία. Η πλειοψηφία της Π.Δ δεν είδε διαφορετικά το ζήτημα του προσυνταξιοδοτικού, όπου και εκεί η θέση της ήταν  η ίδια.

Δυστυχώς κάποιο μέλος ( του πρώην ΕΘΙΑΓΕ) από την Π.Δ, στο άγχος μην χάσουν πιο νέοι σε ηλικία συνάδελφοι την δουλειά τους ή σε κάποιες πιέσεις που δέχτηκε από κάποιον  κόσμο προσπάθησε και επέμενε στο να το διαχωριστούμε παίρνοντας άλλη θέση.

Σε όλα αυτά βέβαια σημαντική βοήθεια για εμάς ήταν και η συμμετοχή μας στο ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ (απόφαση που είχαν πάρει τα 4 σωματεία αλλά και η Π.Δ του ΣΥΛΛΕΓΟ). Ήταν μεγάλη η συμβολή του στον αγώνα κατά της εφεδρείας, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ανταλλαγή εμπειρίας, κατανόησης του κοινού αντιπάλου, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συναντήσεις με νομικούς και άλλα πολλά . Η όλη δράση ξεκίνησε αμέσως, από την πρώτη στιγμή.

Σε μια συγκεκριμένη στιγμή όμως φανήκαμε αφερέγγυοι απέναντι στους συναδέλφους  μας σε σχέση με τις αποφάσεις μας. Δεν γίνεται ρε συνάδελφοι την ώρα που δίνεις την μάχη, μέσα στον Αύγουστο με 40 βαθμούς, παρέα με τα ΜΑΤ στην Βουλή και την προηγούμενη μέρα να τσακωνόμαστε με τον Υφυπουργό Οικονομίας , τον κύριο Οικονόμου , για την απόσυρση – κατάργηση του νόμου που αφορούσε την εφεδρεία,  μέλη του Δ.Σ του πρώην ΕΘΙΑΓΕ (η πρόεδρος και ο γραμματέας) να καταθέτουν τροπολογία, για το πώς θα μπορούσε κατά την γνώμη τους να λειτουργήσει καλύτερα η εφεδρεία (το κείμενο της τροπολογίας είναι στην διάθεση των συναδέλφων).

Στην συνέχεια είχαμε το ζήτημα των Υ.Δ για την προϋπηρεσία, που είχε ζητήσει η διοίκηση του ΕΛΓΟ (όλοι τις θυμόμαστε). Η Π.Δ ενημέρωσε αμέσως τα μέλη του συλλόγου γιατί δεν πρέπει να υπογράψουμε αυτήν την δήλωση. Από την στιγμή που υπέγραφε κάποιος συνάδελφος ( κάποιοι το έκαναν από φόβο) ήταν σαν να δέχεται την εφεδρεία, αλλά και στην τελική δεν είναι ο υπάλληλος αρμόδιος για κάτι τέτοιο.

Δυστυχώς στην προηγούμενη Γ.Σ που είχε πραγματοποιηθεί στα Ιλίσια στην Αθήνα   (δε θυμάμαι ημερομηνία)  η Π.Δ έμεινε έκπληκτη με το έγγραφο που παρουσιάστηκε, υπογεγραμμένο από την πρόεδρο και τον γραμματέα του σωματείου των εργαζομένων του πρώην ΕΘΙΑΓΕ, που ούτε λίγο ούτε πολύ πρότεινε και παρότρυνε τους συναδέλφους να υπογράψουν τις άθλιες αυτές Υ.Δ. Παρεμπιπτόντως, χρησιμοποίησαν σαν δικαιολογία την σύμφωνη γνώμη του νομικού συμβούλου , κ. Περπατάρη, για αυτήν την κίνησή τους. Ο κ. Περπατάρης όμως (σωστά για μένα έπραξε με τα λεγόμενα του ) δημόσια σε διάφορα site δήλωνε ότι είναι απαράδεκτο αυτό που ζητάνε οι Διοικήσεις των οργανισμών, (όπως και του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ ) και δεν πρέπει να δεχτούν οι εργαζόμενοι να τις υπογράψουν.

Για την εφεδρεία υπάρχουν και άλλα πολλά που έλαβαν χώρα. Εγώ θα αναφέρω άλλο ένα γεγονός, γιατί πιστεύω ότι όλα κρίνονται εδώ και μάλιστα στην πράξη και στη ΔΡΑΣΗ. Στην τελευταία Γ.Σ- ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 5/3/12, μία συνάδελφος από την κεντρική υπηρεσία του πρώην ΕΘΙΑΓΕ , κατηγορούσε με μεγάλο μένος την Π.Δ. Ήταν η ίδια που σε μία από τις περιοδείες της Π.Δ στο κτίριο του Μαρουσιού επέμενε να αλλάξουμε την θέση μας ως σύλλογος για την εφεδρεία και να δούμε κριτήρια που θα βοηθούσαν στο να φύγουν  (να απολυθούν δηλαδή ) κάποιοι συνάδελφοι για να την «γλυτώσουν» κάποιοι άλλοι.  Εννοείται ότι η καλοπροαίρετη κριτική ή η κριτική με επιχειρήματα , για την βελτίωση της δουλειάς μας, είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Κανείς δεν έχει το αλάθητο. Αλλά να ζητάς στην ουσία από ένα σωματείο εργαζομένων να διαλέξει ποιοι να απολυθούν είναι επιεικώς απαράδεκτο και αντισυναδελφικό.                        

Παρά τις όποιες διαφωνίες μας στην Π.Δ ( πολιτικές, συνδικαλιστικές) δεν διαχωρίσαμε τους συναδέλφους ανά κλάδο ή κατηγορία. Για εμάς (παρόλου που ερχόταν ως τάση από όλους τους πρώην οργανισμούς), η Π.Δ δεν έκανε πίσω στην θέση της αυτή και πιστεύω ότι σαν σύλλογος με την δράση μας, καταφέραμε μια πρώτη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει.

3.  Το τρίτο «μέτωπο» είναι το ζήτημα του νομοσχεδίου. Από την πρώτη στιγμή που πήραμε στα χέρια μας το τελικό σχέδιο η Π.Δ πήρε θέση. Άμεσα συναντήθηκε με την Διοίκηση του οργανισμού και κατέθεσε παρατηρήσεις συναδέλφων ( π.χ   του συναδέλφου κ. Καούκη ).

Στην συνέχεια μαζέψαμε παρατηρήσεις και από άλλους συναδέλφους που με επίσημο υπόμνημα κατατέθηκαν στην  Διοίκηση του οργανισμού και προχτές στην επιτροπή της Βουλής. Εγώ όμως δεν μπορώ να καταλάβω. Έχει ευθύνη η Π.Δ, όταν κανένα μέλος του Δ.Σ του πρώην ΕΘΙΑΓΕ, δεν έχει αναφέρει τι θέλουμε: «ΘΕΜΑΤΙΚΑ  ‘η όχι ινστιτούτα»;

« ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ή όχι έρευνα;» 

Απάντηση μελών του Δ.Σ του πρώην ΕΘΙΑΓΕ (την ημέρα της ακρόασης από την Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου): Γιατί τελευταία στιγμή;  «επειδή διαφωνεί ο ……. δεν το έφερε». Την άλλη μέρα, άλλο μέλος : « Δεν εκτίμησα ότι πρέπει να το φέρω στο Δ.Σ»

Οι ενέργειες που έχει κάνει η Π.Δ  για τα παραπάνω θέματα δεν είναι η μοναδική. Άμεσα είδε και σήκωσε τα ζητήματα της μισθοδοσίας, του ωραρίου, των εκτός έδρας, των Υ.Δ. και άλλα ίσως μεγαλύτερης ή μικρότερης σημασίας. Το θετικό σε αυτό για μένα είναι ότι όποια πληροφορία, ενημέρωση την είχαμε από συναδέλφους για το πρώην ΕΘΙΑΓΕ. Δυστυχώς περιορισμένα από το Δ.Σ. Χαρακτηριστικό είναι με τις λίστες που πήγαν σε 90 περίπου συναδέλφους του πρώην ΕΘΙΑΓΕ και ενημερωθήκαμε από συναδέλφους και όχι από το Δ.Σ.

Στο σήμερα όμως.

Η επίθεση που πραγματοποιείται σήμερα, μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης είναι ενιαία από το κεφάλαιο. Άρα ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση η δική μας.
Με τα μέτρα που έχει πάρει  η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ εφαρμόζει το μνημόνιο 2, το οποίο ρητά ορίζει πως πρέπει να απολυθεί τουλάχιστον το 30% των εργαζομένων στους οργανισμούς και τα υπουργεία, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος των 15.000 απολύσεων το 2012 και των 150.000 απολύσεων μέχρι το 2015, δηλ. ο στόχος της μείωσης του λεγόμενου μισθολογικού κόστους. Τα χαράτσια , η ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας, τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνο εμάς, αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης.

Εννοείται ότι ένα σωματείο εργαζομένων, πρώτα και κύρια εκπροσωπεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών του. Ο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ όμως δεν είναι σε γυάλα. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους. Θα ήταν λοιπόν, τουλάχιστον παράλογο να μην ασχολούμαστε και με θέματα εκτός οργανισμού, θέματα που έχουν άμεση όμως σχέση με εμάς και το σύνολο της εργατικής τάξης. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε . Το να στηρίξεις τους Χαλυβουργούς, τον αγώνα τους , έχει μεγάλη σημασία και η νίκη τους θα είναι στήριγμα για όλη την εργατική τάξη. Είναι ένα σωματείο, όπως εμείς, παλεύει ενάντια στην επίθεση που δεχόμαστε από την Κυβέρνηση και τα μονοπώλια.

Εγώ πότε δεν έκρυψα πού ανήκω. Είμαι πάντα στη διάθεση του ταξικού εργατικού κινήματος και του ΠΑΜΕ. Είμαι μέλος του ΚΚΕ και δεν το κρύβω. Από την πρώτη στιγμή στον ΟΠΕΓΕΠ με τις θέσεις μου και την στάση μου το έκανα γνωστό. Δυστυχώς για εμένα οι συσχετισμοί στον ΣΥΛΕΕΓΟ (προσωρινά ελπίζω), είναι αρνητικοί. Εγώ πάντως θα συνεχίσω να παλεύω για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη ενός οργανωμένου ταξικού κινήματος, που στόχος του είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η εδραίωση μιας λαϊκής εξουσίας με λαϊκή οικονομία και κεντρικό σχεδιασμό. Ο καπιταλισμός με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, ανάλογα, έκανε - χωρίς να είναι ευχαριστημένος - ορισμένες παραχωρήσεις. Αυτή η περίοδος τελείωσε. Και το ζείτε γιατί τα παίρνει όλα πίσω. Μάλιστα τα παίρνει όχι για ένα δύο χρόνια, αλλά για πολλές γενιές.

Απ' τα ίδια τα πράγματα και αντικειμενικά, κι απ' τη στιγμή που η επίθεση είναι ενιαία - δεν είναι σε ένα κλάδο, δεν είναι σε έναν τομέα - αυτή τη στιγμή στην ημερήσια διάταξη ως πολιτική επιλογή είναι η πάλη για ανατροπή του αστικού πολιτικού συστήματος, η πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων, η πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία.

Σίγουρα από κάποιους δεν γίνονται οι απόψεις μου δεκτές, αυτό συμβαίνει και στην Π.Δ. Αυτό που θέλω να πω κλείνοντας είναι ότι εγώ θα χρησιμοποιώ όλα τα μέσα (κυρία την προσωπική επαφή, e-mail, blog) και όλες τις μορφές της οργανωμένης ταξικής πάλης για να υπερασπίσω τα παραπάνω. 

  

 Για κάποιες κριτικές που γίνονται για την λειτουργία και τα άρθρα που ανεβάζω στο blog, σας παραθέτω το παρακάτω κείμενο που αναφέρει τι είναι το «ΒΗΜΑ του ΣΥΛΕΕΓΟ»

Τέλος εννοείται ότι χρειάζεται ένα ενιαίο σωματείο, που να καλύπτει όλους τους συναδέλφους, με ταξικό προσανατολισμό. Καλώ όλους τους συναδέλφους – μέλη του ΣΥΛΕΕΓΟ να παραβρεθούν στην Γ.Σ αρχαιρεσιών αλλά και στις εκλογές του ΣΥΛΕΕΓΟ. Η απάθεια, η αδράνεια δεν βοηθάνε.

Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε την κρίση τους . Στον πόλεμο που μας κήρυξαν απαντάμε με πόλεμο. Έχουμε την δύναμη.

Οι απόψεις αυτές είναι προσωπικές

και δεν αφορούν έκθεση απόψεων της προσωρινής διοίκησης