ΣΥΛΕΕΓΟ ΒΗΜΑ

 

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ - ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Μετά από 11 χρόνια αλλεπάλληλων κλυδωνισμών σε ένα φορέα που προέκυψε βίαια από μία  απαράδεκτη μνημονιακή συγχώνευση, χωρίς στρατηγική και σχεδιασμό, η οποία απέτυχε πλήρως στην υπηρέτηση των υποτιθέμενων σκοπών της, ο Οργανισμός εισέρχεται σε μία νέα περίοδο, μετά τη ψήφιση του νομοσχεδίου Γεωργαντά. Σε αυτή τη νέα εποχή που εισάγει τον Οργανισμό ο ψηφισθείς νόμος, το μόνο που πραγματικά επιτυγχάνεται είναι να επισπεύδεται το επόμενο στάδιο εκφυλισμού του, ως δημόσιου οργανισμού.

Ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ ανοίγει τις πύλες του στα επιχειρηματικά λόμπι του αγροδιατροφικού τομέα, στα οποία θα προσφερθεί στο πιάτο, η δημόσια περιουσία και οι πόροι του, συμπεριλαμβανόμενου και του προσωπικού του. Η οικειοποίηση του έργου του Οργανισμού, αλλά και των υλικών και άυλων περιουσιακών του στοιχείων από ιδιώτες, φίλους της εκάστοτε κυβέρνησης και των πολιτικών λόμπι που θα βρίσκονται στην εξουσία, είναι από καιρό δρομολογημένη.  Με το νόμο γίνεται επίσημα μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού του. Πολλοί πρόθυμοι έχουν ήδη εμφανιστεί για να οδηγήσουν σε αυτό τον καταστροφικό δρόμο το δημόσιο Οργανισμό, ικανοποιημένοι που βλέπουν τον εαυτό τους με κάποιο ρόλο, κάπου μέσα σε αυτό το σχέδιο. Εξάλλου, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο καβγάς όλο το προηγούμενο διάστημα δεν ήταν παρά "πόσους θα χωρά το ζεστό πάπλωμα της εξουσίας και ποιοι και με ποιο τρόπο θα καταφέρουν να κουκουλωθούν λιγουλάκι, κάτω από την πουπουλένια του γέμιση".

Για τους εργαζόμενους, σίγουρα η επόμενη μέρα θα είναι ξεκίνημα νέων αγώνων, με ένα νέο οργανόγραμμα και ένα νέο κανονισμό προσωπικού να τίθεται προς συζήτηση, σε ένα πολιτικό και διοικητικό περιβάλλον, το οποίο επιμένει να διακατέχεται από τα συμπλέγματα του ζόμπι του θατσερισμού. Τη στιγμή που σύσσωμη η κοινωνία και στη χώρα μας και διεθνώς, συγκλονίζεται από κοινωνικά και εργατικά κινήματα, με εξεγερσιακά χαρακτηριστικά, οι κορυφές της εθνικής αστικής εξουσίας και των κυβερνήσεων της δεν φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι κάθε επόμενη στιγμή μπορεί να είναι αυτή που θα τους φέρει από τα ανάκτορα του αστικού Κοινοβουλίου, σε ένα ελικόπτερο διαφυγής από μία χώρα στην οποία, θα έχει πάρει ο λαός την τύχη στα χέρια του.

Είναι φανερό ότι οι πολιτικές και ιδεολογικές καταβολές του Υπουργού Γεωργαντά και της Κυβέρνησης δεν τους επέτρεψαν να καταπιούν το γεγονός ότι σύσσωμοι οι εργαζόμενοι στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ δεν συμπεριφέρθηκαν ως αυλοκόλακες για επαινέσουν τα έργα και τις ημέρες τους. Στην ουσία συμπεριφέρθηκαν στους εργαζόμενους του ΕΛΓΟ όπως αντιμετώπισαν τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών, στα οποία είχαν το θράσος να ζητήσουν να βάλουν πλάτη για να αλλάξει η κατάσταση σε ό,τι οι ίδιοι διαφεντεύουν δεκαετίες τώρα.

"Δεν κάνω δεκτή καμία" αναφώνησε ο Υπουργός Γεωργαντάς ως έτερος Βοναπάρτης στη Βουλή, αναφερόμενος στις τροπολογίες με τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα των εργαζόμενων, επιδεικνύοντας την πυγμή ενός αυτοκράτορα προς τους υπηκόους του - εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή που παρέδιδε σε μεγαλοεπενδυτές επιχειρηματίες εκτάσεις χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες με μια απλή απόφαση του υπουργείου, για 40 χρόνια!!!

Παρόλα αυτά, δεν είναι αυτή η σκαιή συμπεριφορά προς τους εργαζόμενους, ενός Υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μας κάνει εντύπωση. Η Νέα Δημοκρατία και οι κυβερνήσεις της, έχουν προ πολλού διαρρήξει κάθε σχέση τους με τους εργαζόμενους και την κοινωνία και έχουν ταχθεί χωρίς περιστροφές, στο πλάι αυτών που πραγματικά υπηρετούν και για τους μόνους για τους οποίους ενδιαφέρονται. Τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών συμφερόντων. Όποιοι τρέφουν αυταπάτες για την ιδεολογική και πολιτική τους ταυτότητα, μπορούν να εξακολουθούν να αναρωτιούνται, για τη μοχθηρή στάση τους εναντίον των εργαζόμενων του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ.

Σε αυτό στο οποίο θα επιμείνουμε, είναι στο ζήτημα του πολιτικού ήθους τους. Πραγματικά, αναρωτιόμαστε τι καλό μπορεί να περιμένει ένας λαός, από ένα πολιτικό σύστημα που επιτρέπει τον κατά πρόσωπο εμπαιγμό, όπως αυτόν που αντιμετώπισαν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι του Οργανισμού τα προηγούμενα 24ωρα, ενόψει της ψήφισης του περιβόητου νομοσχεδίου για τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ. Με μία κακόγουστη θεατρική παράσταση εντός και εκτός κοινοβουλίου, παίχτηκε το έργο "του καλού, του κακού και του άσχημου" μεταξύ των βουλευτών της πλειοψηφίας και της Νεοδημοκρατικής κυβέρνησης που στηρίζει. Χρειάζεται πολλούς τόνους απύθμενου πολιτικού θράσους για να διαβεβαιώνεις τον εκπρόσωπο εκατοντάδων εργαζόμενων, τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζόμενων ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, ότι το ζήτημα των 176 ευρώ θα ρυθμιστεί θετικά για τους εργαζόμενους, ότι θα εξασφαλιστεί το δημοκρατικό δικαίωμα για την ανεξάρτητη από τον Οργανισμό εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη εκπροσώπου των εργαζόμενων στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού. Χρειάζεται τέλος, εκτός από απύθμενο θράσος, και απύθμενος κυνισμός και αναλγησία για να εμπαίζεις και να παίζεις με την αγωνία δύο ευσυνείδητων εργαζόμενων μητέρων που πετάχτηκαν μετά από δέκα και παραπάνω χρόνια από τις θέσεις εργασίας τους, ότι θα επιστρέψουν σε αυτή.

"Δεν κάνω δεκτή καμία!" δήλωσε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Γεωργαντάς από το θρόνο του, στο γερασμένο, απαξιωμένο και κακόφημο Κοινοβούλιο των Μνημονίων, για τις ρυθμίσεις που ζήτησαν οι εργαζόμενοι του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ.

Ως εργαζόμενοι δηλώνουμε ότι ο αγώνας μας για τη ζωή και την αξιοπρέπειά  μας, δεν ξεκινά, δε σταματά, ούτε εγκιβωτίζεται σε όσα εγκληματικά και τραγικά για το λαό και για τους εργαζόμενους, λαμβάνουν χώρα και αποφασίζονται εντός του Ναού της Δημοκρατίας των Ολιγαρχών, από μία μειοψηφική χούφτα γραφειοκρατών μεριδιούχων μίας εξουσίας που ρουφά και ζωογονείται σαν παράσιτο από το αίμα του εργαζόμενου λαού. Οι εργατικοί και αγώνες, οι αγώνες του λαού, της νεολαίας και τα κοινωνικά κινήματα που εμφανίζονται μαζικά στο προσκήνιο θα αποδώσουν το αδικαίωτο ακόμα αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς την οποία καμία ειρήνη δεν μπορεί να υπάρχει.