Χτες μας φώναξε η Διοίκηση στην Άνδρου. Πρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος
και οι στηρίζοντες ήταν εκεί για να μας πούνε ποιο είναι το καλό μας,
που εμείς δεν το καταλαβαίνουμε.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπανε ότι τα έχουμε μαζί τους (είμαστε προκατειλημμένοι, έτσι για κάποιο λόγο, επειδή τους ξέραμε κι από χτες και μας φάγανε μισό οικόπεδο στην Άνω Κολοπετινίτσα), ότι τους κάνουμε προσωπική επίθεση, ότι είμαστε τρομολάγνοι και τρομοκρατούμε συνέχεια τον κόσμο, ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και ο Οργανισμός πάει καλά, ότι ο Σύλλογος σας λέει άλλα απ' αυτά που του λέμε, ότι το κάνουν επίτηδες για να δημιιουργούν διαρκώς κλίμα και να σας ξεσηκώνουν, ότι τέλος ΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ. Αν δε μας θέλετε, πείτε μας το κι εμείς θα φύγουμε. Τουλάχιστον τρεις φορές ο ίδιος ο Πρόεδρος, παρόντος του Διευθύνοντος, απευθύνθηκαν στους εργαζόμενους και τους είπανε "Αν δεν μας θέλετε, υπογράψτε με όνομα και επώνυμο κι εμείς θα φύγουμε".
Στο καπάκι κι όταν λέμε στο καπάκι εννοούμε στο δευτερόλεπτο, κυκλοφόρησε χαρτί από ατομική πρωτοβουλία (!!!!!!!!) που δεν το έχω δει (εμένα και κάμποσους ακόμα δε μας παίζουνε και γι αυτό δε μας ρωτάνε κιόλας), που έλεγε ότι "αγαπητή διοίκηση, δεν έχετε να πάτε πουθενά γιατί σας χρειαζόμαστε και η θέση σας είναι εδώ, δίπλα μας, να παλεύετε για μας" (αν όχι αυτά ακριβώς, στην ουσία περί αυτού πρόκειται).
Πραγματικά εκπλήσσομαι που μπορώ ακόμα και εκπλήσσομαι. Καλύπτομαι πλήρως από την ανακοίνωση του Συλλόγου, δεν συνεχίζω.
Σήμερα, με πήρε τηλέφωνο δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού που είχε εμφανιστεί πριν από αρκετό καιρό, για να με ρωτήσει για τον οργανισμό. Μίλησε για τον Οργανισμό (όπως και την προηγούμενη φορά) σαν να είναι κάθε μέρα μαζί μας. Ήξερε όλο το ποίημα. Με ρώτησε "Οργανόγραμμα έχετε ή ακόμα; Τι σας λένε; Ότι δεν είναι ακόμα έτοιμοι; Το προσωπικό το τοποθετήσανε; Τώρα ψάχνουν όλες τις συγχωνεύσεις για να πούνε είτε ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί, είτε ότι αφού συγχωνευθήκατε, δώστε μας πλεονάζον. Ψάχνουν ανθρώπους γιατί πρέπει να διώξουν και κοιτάνε δεξιά αριστερά." Μου λέει επίσης. Μέχρι σήμερα εσείς καλά τα καταφέρατε, δεν είχατε απώλειες, τώρα όμως το πράγμα έχει στριμωχτεί. Τι θα κάνετε;"
Για να πω την αλήθεια, επειδή μ' έπιασε λίγο το αντιδραστικό μου δεν του έδωσα πολλές εξηγήσεις και του απάντησα "Έχουμε οργανόγραμμα, αλλά είμαστε σε προστριβή με τη Διοίκηση για κάποια θέματα σχετικά μ' αυτό." Μου απαντάει: "Το προσωπικό το τοποθετήσανε;" "Ε, όχι ακριβώς", λέω εγώ, "Γι αυτό τσακωνόμαστε". Τα υπόλοιπα σχόλια σας τα έγραψα πρωτύτερα.
Συμπέρασμα; Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Τα λέω λοιπόν χύμα στο κύμα για να τελειώνουμε.
Η Διοίκηση παρουσιάζεται ως μωρά παρθένος που δεν είδε, δεν άκουσε τίποτα. Τα γράψαμε και στις τελευταίες ανακοινώσεις μας. Εγώ προσωπκά λέω : "Λευκές επιταγές και λευκές περιστερές δεν υπάρχουν". Ξέρουν πολύ καλά όλο το πλάνο και αρνούνται πεισματικά να το πουν στους εργαζόμενους. Αυτό τους καταλογίζω. Ο μόνος τους πόνος είναι εμείς να καθόμαστε ήσυχοι. Και αυτό επίσης τους καταλογίζω. Γι αυτό θεωρώ ότι δεν είναι στο πλευρό μας και ότι είναι απέναντί μας.
Όποιος μας ζητά να δείξουμε υπομονή και ανοχή, δεν είναι μαζί μας, είναι με τους άλλους. Με το Σαμαρά, με το Βενιζέλο, με τον Τόμσεν, με τη Μέρκελ, με το Στουρνάρα, με τη Λαγκάρντ, με τον Παπανδρέου, με το Γεωργιάδη, με τις τράπεζες, με τους εργοδότες, με όλο το σύστημα που θέλει ησυχία για να κάνει όσο πιο απερίσπαστο γίνεται τη βρομερή του δουλειά.
Χαιρετίζω τον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων στα Πανεπιστήμια. Πρέπει να βρεθούμε γρήγορα κοντά τους. Να ξέρετε ότι πάνω σ' αυτούς τους αποφασισμένους εργαζόμενους έχει κολλήσει όλη η διαθεσιμότητα αυτή τη στιγμή (οι επόμενοι 12.500). Μην αναμασάτε τις καραμέλες της προπαγάνδας που λέει ότι "και τι έγινε, αυτούς δεν τους σταματάει τίποτα." Και όμως, να, που τους σταματάει. Τα ΄χουν πάρει στο κρανίο και έχουν λυσσάξει να σπάσουν την απεργία. Κρέμονται από μια κλωστή. Πρέπει να τη σπάσουμε κι αυτή. Θέλει κόπο, δε γίνεται με μομφές και νταηλίκια στη Βουλή.
ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΙ ΤΗΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Μαργαρίτα Κουτσανέλλου
Αναπληρώτρια Γραμματέας
www.zizanioelgo.blogspot.gr
Ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπανε ότι τα έχουμε μαζί τους (είμαστε προκατειλημμένοι, έτσι για κάποιο λόγο, επειδή τους ξέραμε κι από χτες και μας φάγανε μισό οικόπεδο στην Άνω Κολοπετινίτσα), ότι τους κάνουμε προσωπική επίθεση, ότι είμαστε τρομολάγνοι και τρομοκρατούμε συνέχεια τον κόσμο, ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και ο Οργανισμός πάει καλά, ότι ο Σύλλογος σας λέει άλλα απ' αυτά που του λέμε, ότι το κάνουν επίτηδες για να δημιιουργούν διαρκώς κλίμα και να σας ξεσηκώνουν, ότι τέλος ΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΟΓΟ. Αν δε μας θέλετε, πείτε μας το κι εμείς θα φύγουμε. Τουλάχιστον τρεις φορές ο ίδιος ο Πρόεδρος, παρόντος του Διευθύνοντος, απευθύνθηκαν στους εργαζόμενους και τους είπανε "Αν δεν μας θέλετε, υπογράψτε με όνομα και επώνυμο κι εμείς θα φύγουμε".
Στο καπάκι κι όταν λέμε στο καπάκι εννοούμε στο δευτερόλεπτο, κυκλοφόρησε χαρτί από ατομική πρωτοβουλία (!!!!!!!!) που δεν το έχω δει (εμένα και κάμποσους ακόμα δε μας παίζουνε και γι αυτό δε μας ρωτάνε κιόλας), που έλεγε ότι "αγαπητή διοίκηση, δεν έχετε να πάτε πουθενά γιατί σας χρειαζόμαστε και η θέση σας είναι εδώ, δίπλα μας, να παλεύετε για μας" (αν όχι αυτά ακριβώς, στην ουσία περί αυτού πρόκειται).
Πραγματικά εκπλήσσομαι που μπορώ ακόμα και εκπλήσσομαι. Καλύπτομαι πλήρως από την ανακοίνωση του Συλλόγου, δεν συνεχίζω.
Σήμερα, με πήρε τηλέφωνο δημοσιογράφος μεγάλου καναλιού που είχε εμφανιστεί πριν από αρκετό καιρό, για να με ρωτήσει για τον οργανισμό. Μίλησε για τον Οργανισμό (όπως και την προηγούμενη φορά) σαν να είναι κάθε μέρα μαζί μας. Ήξερε όλο το ποίημα. Με ρώτησε "Οργανόγραμμα έχετε ή ακόμα; Τι σας λένε; Ότι δεν είναι ακόμα έτοιμοι; Το προσωπικό το τοποθετήσανε; Τώρα ψάχνουν όλες τις συγχωνεύσεις για να πούνε είτε ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί, είτε ότι αφού συγχωνευθήκατε, δώστε μας πλεονάζον. Ψάχνουν ανθρώπους γιατί πρέπει να διώξουν και κοιτάνε δεξιά αριστερά." Μου λέει επίσης. Μέχρι σήμερα εσείς καλά τα καταφέρατε, δεν είχατε απώλειες, τώρα όμως το πράγμα έχει στριμωχτεί. Τι θα κάνετε;"
Για να πω την αλήθεια, επειδή μ' έπιασε λίγο το αντιδραστικό μου δεν του έδωσα πολλές εξηγήσεις και του απάντησα "Έχουμε οργανόγραμμα, αλλά είμαστε σε προστριβή με τη Διοίκηση για κάποια θέματα σχετικά μ' αυτό." Μου απαντάει: "Το προσωπικό το τοποθετήσανε;" "Ε, όχι ακριβώς", λέω εγώ, "Γι αυτό τσακωνόμαστε". Τα υπόλοιπα σχόλια σας τα έγραψα πρωτύτερα.
Συμπέρασμα; Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Τα λέω λοιπόν χύμα στο κύμα για να τελειώνουμε.
Η Διοίκηση παρουσιάζεται ως μωρά παρθένος που δεν είδε, δεν άκουσε τίποτα. Τα γράψαμε και στις τελευταίες ανακοινώσεις μας. Εγώ προσωπκά λέω : "Λευκές επιταγές και λευκές περιστερές δεν υπάρχουν". Ξέρουν πολύ καλά όλο το πλάνο και αρνούνται πεισματικά να το πουν στους εργαζόμενους. Αυτό τους καταλογίζω. Ο μόνος τους πόνος είναι εμείς να καθόμαστε ήσυχοι. Και αυτό επίσης τους καταλογίζω. Γι αυτό θεωρώ ότι δεν είναι στο πλευρό μας και ότι είναι απέναντί μας.
Όποιος μας ζητά να δείξουμε υπομονή και ανοχή, δεν είναι μαζί μας, είναι με τους άλλους. Με το Σαμαρά, με το Βενιζέλο, με τον Τόμσεν, με τη Μέρκελ, με το Στουρνάρα, με τη Λαγκάρντ, με τον Παπανδρέου, με το Γεωργιάδη, με τις τράπεζες, με τους εργοδότες, με όλο το σύστημα που θέλει ησυχία για να κάνει όσο πιο απερίσπαστο γίνεται τη βρομερή του δουλειά.
Χαιρετίζω τον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων στα Πανεπιστήμια. Πρέπει να βρεθούμε γρήγορα κοντά τους. Να ξέρετε ότι πάνω σ' αυτούς τους αποφασισμένους εργαζόμενους έχει κολλήσει όλη η διαθεσιμότητα αυτή τη στιγμή (οι επόμενοι 12.500). Μην αναμασάτε τις καραμέλες της προπαγάνδας που λέει ότι "και τι έγινε, αυτούς δεν τους σταματάει τίποτα." Και όμως, να, που τους σταματάει. Τα ΄χουν πάρει στο κρανίο και έχουν λυσσάξει να σπάσουν την απεργία. Κρέμονται από μια κλωστή. Πρέπει να τη σπάσουμε κι αυτή. Θέλει κόπο, δε γίνεται με μομφές και νταηλίκια στη Βουλή.
ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΙ ΤΗΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
Μαργαρίτα Κουτσανέλλου
Αναπληρώτρια Γραμματέας
www.zizanioelgo.blogspot.gr
.jpg)
.jpg)
0 Σχόλια
ΣΧΟΛΙΑ