Αγαπητοί φίλοι του ΔΣ,
Φοβάμαι ότι είναι λάθος να κρυβόμαστε πίσω από πολιτικά κλισέ του τύπου "για όλα φταίει το μνημόνιο και όσοι το εφάρμοσαν", ή "η λογική της κατάργησης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας", ή "οι μειωμένες χρηματοδοτήσεις" και με τον τρόπο αυτό, αν μη τι άλλο, να χάνουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το ίδιο το πρόβλημα.
Χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει η υπόθεση, φαίνεται ότι το πιο πιθανό είναι να πρόκειται για περίπτωση bullying. Στην πραγματικότητα που ζούμε, η επιθετικότητα και η ρατσιστική συμπεριφορά ατόμων ή ομάδων απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα (συμπεριφοράς και εμφάνισης, θρησκευτικών ή φυλετικών μειονοτήτων, μεταναστών κλπ) είναι καθημερινό φαινόμενο. Είναι φαινόμενο που συμβαίνει σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους (εκπαίδευσης, εργασίας κλπ), εκεί όπου υπάρχει ή δεν υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή, σε φτωχούς και πλούσιους (χώρους, κράτη κλπ).
Όσο η αδιαφορία, η απροθυμία ή ο φόβος να ασχοληθούμε με τέτοιες καταστάσεις κυριαρχεί (μέχρι κάποια στιγμή να αγγίξει εμάς), τόσο θα αυξάνονται και θα μένουν αβοήθητα τα θύματα τέτοιων συμπεριφορών. Ο μόνος τρόπος να "κάνουμε κάτι για αυτό" είναι να "δούμε" το πρόβλημα, να φτιάξουμε ένα "χώρο" όπου θα μπορούμε να μιλήσουμε "για αυτό", όπου τα θύματα τέτοιων συμπεριφορών θα βρουν καταφύγιο, συμπαράσταση και κυρίως ένα χώρο στον οποίο θα ακουστεί η φωνή τους.
Προφανώς κάθε κοινωνικό ζήτημα σχετίζεται με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Προφανώς και η αποδυνάμωση των κοινωνικών υπηρεσιών (υπάρχουν;), οι μειώσεις χρηματοδοτήσεων και προσωπικού μεγεθύνουν τα προβλήματα σε κάθε χώρο. Ωστόσο, όσο δεν αποδεχόμαστε και δε μιλούμε για αυτή την πραγματικότητα, ούτε το καλύτερα οργανωμένο κοινωνικό κράτος δε θα δώσει την παραμικρή διέξοδο σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Ανδρέας Η.
Φοβάμαι ότι είναι λάθος να κρυβόμαστε πίσω από πολιτικά κλισέ του τύπου "για όλα φταίει το μνημόνιο και όσοι το εφάρμοσαν", ή "η λογική της κατάργησης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας", ή "οι μειωμένες χρηματοδοτήσεις" και με τον τρόπο αυτό, αν μη τι άλλο, να χάνουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το ίδιο το πρόβλημα.
Χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει η υπόθεση, φαίνεται ότι το πιο πιθανό είναι να πρόκειται για περίπτωση bullying. Στην πραγματικότητα που ζούμε, η επιθετικότητα και η ρατσιστική συμπεριφορά ατόμων ή ομάδων απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα (συμπεριφοράς και εμφάνισης, θρησκευτικών ή φυλετικών μειονοτήτων, μεταναστών κλπ) είναι καθημερινό φαινόμενο. Είναι φαινόμενο που συμβαίνει σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους (εκπαίδευσης, εργασίας κλπ), εκεί όπου υπάρχει ή δεν υπάρχει υλικοτεχνική υποδομή, σε φτωχούς και πλούσιους (χώρους, κράτη κλπ).
Όσο η αδιαφορία, η απροθυμία ή ο φόβος να ασχοληθούμε με τέτοιες καταστάσεις κυριαρχεί (μέχρι κάποια στιγμή να αγγίξει εμάς), τόσο θα αυξάνονται και θα μένουν αβοήθητα τα θύματα τέτοιων συμπεριφορών. Ο μόνος τρόπος να "κάνουμε κάτι για αυτό" είναι να "δούμε" το πρόβλημα, να φτιάξουμε ένα "χώρο" όπου θα μπορούμε να μιλήσουμε "για αυτό", όπου τα θύματα τέτοιων συμπεριφορών θα βρουν καταφύγιο, συμπαράσταση και κυρίως ένα χώρο στον οποίο θα ακουστεί η φωνή τους.
Προφανώς κάθε κοινωνικό ζήτημα σχετίζεται με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Προφανώς και η αποδυνάμωση των κοινωνικών υπηρεσιών (υπάρχουν;), οι μειώσεις χρηματοδοτήσεων και προσωπικού μεγεθύνουν τα προβλήματα σε κάθε χώρο. Ωστόσο, όσο δεν αποδεχόμαστε και δε μιλούμε για αυτή την πραγματικότητα, ούτε το καλύτερα οργανωμένο κοινωνικό κράτος δε θα δώσει την παραμικρή διέξοδο σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Ανδρέας Η.
.jpg)
.jpg)
1 Σχόλια
Συμφωνώ με τον Ανδρέα που βάζει το πρόβλημα και από αυτή την οπτική. Ήταν παράλειψη στην απόφαση του ΔΣ αλλά σε καμιά περίπτωση αδιαφορία ή απροθυμία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΟΛΙΑ