Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ

Σύντροφε Αγωνιστικέ Συνεργάτη,

Απευθύνομαι ειδικά σε εσένα, τον εκλεγμένο στην προηγούμενη θητεία και στην τωρινή, γιατί οι άλλοι συνάδελφοι ξέρουν όσα τους έχεις εσύ πληροφορήσει.

Σταμάτα να κλαις μπροστά στο τείχος των δακρύων για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, "στο ναό του Σολομώντα που κατέρρευσε", μην κάνοντας τίποτα άλλο παρά να προσεύχεσαι σφηνώνοντας χαρτάκια στις χαραμάδες του, για να παλινορθωθεί το εργατικό δίκαιο.

Δεν είδα να κάνεις τίποτα άλλο παρά να επαναλαμβάνεις σαν προσευχή, σε διάφορα χαρτιά, "θέλουμε σσε, θέλουμε σσε, θέλουμε σσε" κι αυτό είναι όλο. Η ΣΣΕ είναι ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ - Είναι μάχη. Δεν είδα και τίποτα να κάνεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Όσο γι αυτόν που κατηγορείς ότι δήθεν χάλασε τη ΣΣΕ στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, επειδή είπε ότι δεν υπογράφει σσε με μειώσεις, πέρα από το να τον συκοφαντείς με τις αγαπημένες σου στρεψοδικίες, εξήγησε όπως έχεις χρέος στους εργαζόμενους, αν πράγματι υπήρχε τότε κλίμα και έδαφος για υπογραφή σσε, έστω κι αν ένας δεν συμφωνούσε. Αλήθεια, αν είναι όπως τα λες, τι σόι Αγωνιστικός Συνεργάτης είσαι, αφού άφησες να περάσει έτσι, ένα τόσο σοβαρό θέμα. Τώρα το θυμήθηκες;

Αντί να πάρεις τους 90 που θα παίρνανε αύξηση, σύμφωνα με τις θεωρίες σου, και να φτιάξεις σσε, σιώπησες. Τι σκούζεις τώρα;

Αυτός που είπε ότι σσε με μειώσεις δεν υπογράφω, ήμουν εγώ, γιατί απλώς έχω τη τσίπα να βλέπω τους συναδέλφους μου την επόμενη μέρα και να μην αλλάζω δρόμο. Προτίμησα να υποστώ το κόστος να τα βάλουν μαζί μου οι 90 και να διαχωρίσω τη θέση μου, υπερασπιζόμενη τους 10.

Μειώσεις δεν θα είχα εγώ στο μισθό μου.

Μειώσεις θα υφίσταντο (όπως και έγινε στη συνέχεια, λόγω αναγκαστικής επιβολής του 4024 στον οργανισμό) οι ΥΕ και οι ΔΕ (όχι μόνο από τον ΟΠΕΓΕΠ).  Σ' αυτή τη σσε αρνήθηκα να βάλω υπογραφή! Για την ακρίβεια είπα ότι αν είναι αναπόφευκτο να υποστούν μειώσεις κάποιο εργαζόμενοι, τουλάχιστον δεν θα τις νομιμοποιήσω με την υπογραφή μου. Ας τις κάνει μόνη της η Διοίκηση.

Παρόλα αυτά, στο ΔΣ ήταν άλλοι 10.  Και μάλιστα δύο της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, οι οποίοι πρωτοστατούσατε στη διαχείριση της συγκεκριμένης υπόθεσης.

Ποιος σας εμπόδισε να πάρετε τις πρωτοβουλίες  και να προχωρήσετε, κύριε Αγωνιστικέ Συνεργάτη; Μήπως σας έδεσα τα χέρια; Μήπως δεν θα μπορούσατε να ζητήσετε να κάνετε Γενική Συνέλευση με το 90% που θα έπαιρνε ... αυξήσεις και να επικυρώσετε πανηγυρικά μία σσε που θα είχε και καλά αυξήσεις για τους 90, έστω κι αν οι 10 παίρνανε μείωση; Τι έκανες, Αγωνιστικέ Συνεργάτη; Μήπως, πήγες άλλη μία φορά στο τείχος των δακρύων να κλάψεις πικρά για την απώλεια επειδή κάποιοι "σκοτεινοί τύποι" σαν και μένα καταστρώνανε υποχθόνια σχέδια, αντί να πας πόρτα-πόρτα να ξεσηκώσεις τον κόσμο, που κατά τη θεωρία σου έχανε αυξήσεις από το μισθό του, μαζί κι εσύ;

Κάτι δεν μας λες καλά.

Η ΚΟΥΡΟΥΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ ΤΗΣ, ΗΜΑΓΕΙΡΕΥΕ ΤΗ ΦΑΒΑ

Στο χωριό μου όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος μόνος του λογαριάζει και κανονίζει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την άλλη πλευρά, λέμε "η κουρούνα με το νου της, ημαγείρευε τη φάβα". Αυτό κάνατε κι εσείς σύντροφε Αγωνιστικέ Συνεργάτη, τότε. Μιλούσατε μεταξύ σας, στο ΔΣ και νομίζατε ότι κάνατε συμφωνίες με τη Διοίκηση. Σκυλοκαβγάς μέσα στο ΔΣ με πρωτοστατούντες την παράταξή σου, η οποία προσπαθούσε να αποδείξει πόσο σκάρτοι επαναστάτες είναι οι άλλοι (εγώ για την ακρίβεια) και προδίδουν το θεσμό της σσε και κυνηγούσε διαρκώς προδότες και δοσίλογους (πάλι εγώ) και με τη Διοίκηση - που είναι εξορισμού ο έτερος συμβαλλόμενος -  στην πραγματικότητα ελάχιστη έως καθόλου κουβέντα.

Δεν σταθήκατε ικανοί ούτε αυτό να κάνετε σύντροφε της Αγωνιστικής (λέμε τώρα) Συνεργασίας (λέμε τώρα). Γιατί, την κρίσιμη στιγμή ΔΕΝ ΠΗΓΑΤΕ στη συζήτηση που κάλεσε τότε ο Διευθύνων Σύμβουλος και κόψατε κάθε συζήτηση; Και σ' αυτή την εξέλιξη πρωτοστατήσατε εσείς, της Αγωνιστικής Συνεργασίας (με την τότε σύνθεσή σας). Κι αυτό έγινε γιατί ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Την παπαγαλίζεις σύντροφε Αγωνιστικέ Συνεργάτη, επειδή έτσι σου έχουν παραγγείλει, αλλά δεν σε νοιάζει στ' αλήθεια να την υπηρετήσεις.

Προσωπικά, έκανα ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν ως μέλος του ΔΣ, για να επιτευχθεί ενιαίο μισθολόγιο στον ΕΛΓΟ. Είχα πάντα υπόψη μου ότι πιθανώς στο τέλος να μην ήταν δυνατόν να επιτευχθεί ένα μισθολόγιο στο οποίο θα μπορούσαν να ανέβουν όλοι στο καλύτερο και όχι το αντίθετο. Σε αυτή την περίπτωση, για την οποία είχα προβληματιστεί πάρα πολύ, είχα απαντήσει στον εαυτό μου, ότι εάν τα πράγματα πάνε έτσι, σε τελευταία ανάλυση, ας βάλει την υπογραφή της από κάτω η Διοίκηση, η οποία εφαρμόζει και την οικονομική πολιτική που επιβάλλει αυτή την εξέλιξη και ας πάρει την ευθύνη που είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΤΗΣ, να μειώσει μισθούς. Τι πιο απλό απ' αυτό; Τι πιο πολιτικά και συνδικαλιστικά συνεπές; Δεν μετανιώνω ούτε στιγμή για την επιλογή μου.

Παρόλα αυτά, αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι ακόμα και με αυτά τα κουσούρια, το ενιαίο για όλους μισθολόγιο με σσε (δεν εννοώ τον 4024), τον Οκτώβριο του '12 ήταν τόσο κοντά, όσο και μακριά . Κανένας δεν ξέρει πέρα από γενικές προθέσεις, εάν και πώς θα κατέληγε. Εκτιμώ ότι η Διοίκηση ήθελε να φτιάξει τότε μισθολόγιο για να ικανοποιήσει τους εργαζόμενους και να τους πάρει με το μέρος της. Αν υπήρχανε μειώσεις - που θα υπήρχανε -  θα ήταν ακόμα καλύτερα για τη Διοίκηση να υπάρχουν και οι υπογραφές του σωματείου σ' αυτές και να προστατευτεί από τις αντιδράσεις, δείχνοντας το σύλλογο. Οπότε κάτι κινούνταν, το οποίο βέβαια είχε κοντά ποδάρια, γιατί πλησίαζε η 01.01.2013, οπότε θα καταργούνταν η σύμβαση και το ειδικό μισθολόγιο.

Κι εδώ μπαίνει η συζήτηση για τα περιβόητα αναδρομικά. Αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Εμένα, έχει μαλιάσει η γλώσσα μου να ζητώ να μαζευτούμε και να κάνουμε συντεταγμένη συζήτηση για όλα, γιατί πάντα λέω ότι το σήμερα έχει τις ρίζες του στο χτες και το αύριο στο σήμερα. Άρα, όλα πρέπει να συζητιούνται και κυρίως ΝΑ ΑΠΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ και όχι να κρύβονται κάτω από το χαλί.

Πολλοί μου λένε, μην απαντάς. Άστους. Άλλοι πάλι το αντίθετο. Δε νομίζω ότι είναι σωστό να μην απαντάς. Είναι λάθος. Έχει αποδειχτεί ότι είναι λάθος. Δε φοβάμαι την αλήθεια, ούτε να αναλαμβάνω τα λάθη μου, όπου έχω κάνει.




Σε τελευταία ανάλυση, ας βγουν όλες οι συνεδριάσεις που έχουμε ηχογραφημένες στον αέρα, να καταλάβει, όπως έχει δικαίωμα κάθε εργαζόμενος, τι έγινε και πώς και τι έλεγε καθένας, για κάθε θέμα.

Ας γίνει κι αυτό.

Μαργαρίτα Κουτσανέλλου

 ΥΓ: Το στοίχημα για όλους μας είναι να κρατήσουμε μακριά τον αυτοματισμό. Να μη φαγωθούμε μεταξύ μας. Αν οι εργαζόμενοι θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στις εξελίξεις που τους αφορούν, πρέπει να συμμετέχουν. Αλλιώς, κάθε καρυδιάς καρύδι - ίσως κι εγώ να είμαι ένα απ' αυτά - να τους χειραγωγεί. Θέλει κόπο η δημοκρατία... ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΑ!