ΘΑΡΡΟΣ ή ΑΛΗΘΕΙΑ, νο 2 - Η Εσκεμμένη Παρεξήγηση

Η Εσκεμμένη Παρεξήγηση


Αυτά τα πέντε τελευταία χρόνια με πολλές αφορμές, λόγω του σωματείου και λόγω της δουλειάς μου, έχω πολλές φορές συνομιλήσει με συναδέλφους που προέρχονται από το ΕΘΙΑΓΕ, ειδικά για θέματα προσωπικού και όρων εργασίας και έχω εκπλαγεί μπροστά στη διαπίστωση ότι σε ευρύ φάσμα λειτουργίας του, το ίδρυμα κυβερνιόταν επί πολλές δεκαετίες με προφορικό στην ουσία δίκαιο (για να το πω ευγενικά). Μιλώ - επαναλαμβάνω - κατά κύριο λόγο για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού, αφού με αυτούς καταπιάνομαι και λόγω ειδικότητας και λόγω συνδικαλισμού, αλλά και με θέματα εφαρμογής των κανόνων οργάνωσης και λειτουργίας (τα διοικητικά εν ολίγοις θέματα).
Σήμερα, διαβάζοντας το υπό συζήτηση προσχέδιο, σχηματίζω με βεβαιότητα την άποψη ότι το έργο επαναλαμβάνεται και η πεπατημένη ακολουθείται, σαν μία δοκιμασμένη συνταγή, η οποία διευκόλυνε και εξυπηρέτησε (λίγους φυσικά) στο παρελθόν και τώρα προφανώς, επιδιώκεται η παλινόρθωσή της. Και αυτό, όχι απλώς με βρίσκει αντίθετη, αλλά στην κυριολεξία με εξοργίζει και είναι ο λόγος που αντί απλώς να καθίσω να γράψω τις παρατηρήσεις που έχω και να αρκεστώ πχ στο "προτείνεται η πρόσθεση παραγράφου τάδε", "κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστεί η διάταξη τάδε...", κάθομαι και βγάζω εδώ τα σώψυχά μου.
Είναι πολλά λοιπόν, αυτά με τα οποία έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπη τα οποία είναι προκλητικά, θλιβερά και εξοργιστικά, οι συνάδελφοί μου γνωρίζουν πόσες φορές έχουμε μιλήσει γι αυτά και ποια είναι η καταλληλότερη στιγμή να τεθούν επί τάπητος, παρά τώρα που γίνεται αυτή η συζήτηση για το περιπόθητο σχέδιο νόμου, το οποίο παρεμπιπτόντως και επαναλαμβανόμενη, επισημαίνω ότι παραπλανητικά και προς καθησυχασμό τιτλοφορείται ως νόμος για την οργάνωση και λειτουργία του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, ενώ πρόκειται για ιδρυτικό νόμο νέου οργανισμού και κατάργηση του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ, εξ ου και η αλλαγή ονομασίας! 

Και ξεφεύγοντας λίγο από το θέμα, οι ενορχηστρωτές αυτού του σχεδίου που επιχειρούν να ενεργήσουν ερήμην και πίσω από την πλάτη των εργαζόμενων επιμένουν να μας συμπεριφέρονται και να μας αντιμετωπίζουν σα να είμαστε κουτορνίθια. Άμα δε, τους αποκαλύπτουμε, μας αποκαλούν απευθείας ή δια μέσου των υποστηρικτών τους συνδικαλιστών και άλλων, ως θορυβώδεις, ενίοτε γραφικούς, ακόμα και ασφαλίτες, αντιπολιτευόμενους αριστερούς ταραχοποιούς (σε αντίθεση με αυτούς, τους πραγματιστές οι οποίοι ξέρουν πότε πρέπει να βάζουν ή να βγάζουν το ένα ή το άλλο καπέλο, αρκεί αυτό να τους κρατήσει στις καρέκλες, υποτίθεται εναντίον του κατεστημένου, αλλά στην ουσία σφιχτά εναγκαλισμένους με αυτό). 

Πάρα πολλοί (οι περισσότεροι) συνάδελφοι από το ΕΘΙΑΓΕ - για να επιστρέψω στο θέμα μου - γελούν με πικρία, όταν συζητάμε αυτά τα θέματα και μου λένε με μία ιδιότυπη ηττοπάθεια, ότι έτσι συνέβαινε πάντα και αυτό αποκλείεται παρά να συνεχίσει να γίνεται.  

Προσωπικά, διαχωρίζω τη θέση μου! Δεν είμαι διατεθειμένη ως απλή εργαζόμενη και με το δικαίωμα εκπροσώπησης που μου παρασχέθηκε πρόσφατα, να συνεχίσω τη συζήτηση για την επόμενη μέρα, με τους όρους του χθες και μάλιστα ενός χθες, στου οποίου τη διαμόρφωση δεν συνέβαλα ούτε με ενέργειες, ούτε με ανοχή, ούτε με αδιαφορία, ούτε από φόβο, ούτε από συμφέρον.

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι υπόλοιποι οργανισμοί αριστεύανε, αλλά λόγω του μεγέθους του, του αντικειμένου του και του νομικού του πλαισίου (κρατικό νομικό πρόσωπο και δη ιδιωτικού δικαίου, με νόμο-πλαίσιο, ρυθμιζόμενο από άλλο καθ' ύλην αρμόδιο υπουργείο (το Έρευνας και Τεχνολογίας και μετέπειτα το Παιδείας), διαφορετικό από το εποπτεύον το ίδρυμα Υπουργείο Γεωργίας, αλλά και της επιρροής που ασκεί εκ του μεγέθους του στο νέο νόμο, το ΕΘΙΑΓΕ αποτελεί περίπτωση one of a kind!

Το κατ' αναλογία εφαρμοζόμενο δίκαιο, κατέληξε πολύ γρήγορα στο ΕΘΙΑΓΕ σε "κατά παραγγελία"

Η συνταγή απαιτεί να δημιουργήσεις ένα αχταρμά και μία εκτεταμένη σύγχυση περί του τι είναι ακριβώς ο φορέας. Ένα νπιδ που αντί να καταρτίζει δικά του πλήρη ειδικά κανονιστικά πλαίσια, περιορίζεται να γράφει σποραδικά μέσα στο χρόνο και το χώρο, από δω κι από κει, και από ένα σημείο ούτε καν να γράφει, αλλά  να λέει με το στόμα, "ισχύει αναλόγως, όπως στο Δημόσιο". (Αυτά τα έχει παραδεχθεί ευθέως σε κείμενά του ο νομικός σύμβουλος του παλαιού ΕΘΙΑΓΕ). Ποιος λοιπόν, θα ερμηνεύσει το αναλόγως; .... "Ο Θεός, το Άγιο Πνεύμα και οι πληρεξούσιοι του επί της γης".  Η Διοίκηση, τα μεγαλοστελέχη και o νομικός ινστρούχτορας δηλαδή. Μεγάλη Δύναμη αυτό, όπως καταλαβαίνετε. Ποιο δίκαιο εφαρμόζεται όσον αφορά τους εργαζόμενους σ' αυτό; Όποιο θέλουμε ή όποιο καταλάβαμε. Και όπως ξέρουμε, στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος! 

Ακόμα ψάχνω να βρω τη διάταξη με την οποία επεκτάθηκαν οι διατάξεις του ν. 3205/2003 στο προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι η αντικατάσταση ενός νόμου από άλλον νεότερο (πχ  το μισθολόγιο των δ/υ του 2470 από μισθολόγιο του 3205) δεν αποτελεί τροποποίηση του προηγούμενου, όπως κατά την προσφιλή τους Εσκεμμένη Παρεξήγηση  ισχυρίζονταν υπηρεσιακά, γι αυτό όπως και γι άλλα θέματα, αλλά κατάργηση του παλαιού και θέσπιση νέου!  Όπως ότι τα μισθολόγια των δημοσίων υπαλλήλων ποτέ δεν συμπεριέλαβαν στο πεδίο εφαρμογής τους τους εργαζόμενους των νπιδ για συνταγματικούς και άλλους λόγους. Οριζόντια νομοθέτηση μισθολογίων που συμπεριέλαβε τα πάντα-όλα (στενό δημόσιο τομέα, ΟΤΑ και πάσης φύσεως νομικά πρόσωπα της Γενικής Κυβέρνησης) έχουμε πρώτη φορά με το μνημονιακό νόμο 4024/2011. Θα επανέλθω στο θέμα.

Η τεράστια εσκεμμένη παρεξήγηση που αναπαραγόταν μέσα και έξω από το ΕΘΙΑΓΕ και μεταφέρθηκε στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ είναι υπόθεση μερικών λέξεων, μίας μικρής φράσης:

Διατείνονται: "Το προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ αμοίβεται σύμφωνα με τις διατάξεις του δημοσίου".  Όχι κύριοι. Το προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ αμοίβεται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.ΧΧΧΧ, ο οποίος στο άρθρο τάδε κλπ, προβλέπει ότι οι διατάξεις του νόμου για το μισθολόγιο των δ/υ εφαρμόζονται (ή κάτι παρόμοιο) κατ' αναλογία (θέμε δε θέμε, γιατί δημόσιοι δεν είμαστε) στο προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ. Ο νόμος για το μισθολόγιο του προσωπικού του ΕΘΙΑΓΕ δεν είναι ο νόμος για το μισθολόγιο των δ/υ, στο πεδίο εφαρμογής του οποίου ποτέ δεν υπήχθησαν οι εργαζόμενοι του ΕΘΙΑΓΕ, όπως και κάθε άλλου νπιδ. Ο νόμος για το μισθολόγιο του προσωπικού είναι ο ν. ΧΧΧΧ. Τελεία, παράγραφος.
 
Για να τεκμηριώσω τα παραπάνω με συγκεκριμένες αναφορές και διοικητικό τρόπο, είναι αδύνατο να ανατρέξω σε κάθε περίπτωση, από τις αμέτρητες με τις οποίες έχω διασταυρωθεί. Θα αναφερθώ σε κάποιες χαρακτηριστικές, οι οποίες έχουν γενικό ενδιαφέρον και έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που είναι σήμερα διαμορφωμένο το εργασιακό στάτους των εργαζόμενων που προέρχονται από το ΕΘΙΑΓΕ, αλλά και αυτό στο οποίο τους βρήκε η συγχώνευση στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και κατόπιν επηρέασε και τη μεταχείρισή τους με τους οριζόντιους νέους μνημονιακούς νόμους.

Αναγνώριση προϋπηρεσίας

“O πρώτος κανόνας που γράφτηκε ποτέ για τους εργαζόμενους του ΕΘΙΑΓΕ για την αναγνώριση προϋπηρεσίας τους, είναι η Απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου το Δεκέμβριο 2012, επί Γκίκα!

Μέχρι τότε στο πλαίσιο της Εσκεμμένης Παρεξήγησης, ως προϋπηρεσία για αναγνώριση, λογίζονταν οι διατάξεις που περιλαμβάνονταν στους νόμους για το μισθολόγιο των δ/υ, το σύστημα του οποίου μέσω παραπομπών θεσπίζονταν για τους εργαζόμενους του ΕΘΙΑΓΕ, για τον καθορισμό των αποδοχών ΜΟΝΟ.  

Καμία νομική διάνοια δεν δικαιούται να ισχυριστεί ότι τα σχετικά άρθρα για το είδος της αναγνωριζόμενης υπηρεσίας στους νόμους των μισθολογίων των δ/υ, είχαν εφαρμογή στους εργαζόμενους των νπιδ, πόσο μάλλον στους εργαζόμενους ενός κάποιου νπιδ, που λέγεται ΕΘΙΑΓΕ και εποπτεύεται από ένα Υπουργείο.  

 Άλλο πράγμα είναι ποιο σύστημα θα υιοθετηθεί για να καθορίζει το ύψος των αποδοχών και άλλο πράγμα είναι ποια προϋπηρεσία λαμβάνει από νομική υποχρέωση υπόψη του ένας εργοδότης που είναι ιδιώτης και δεσμεύεται για το ελάχιστο από την εργατική νομοθεσία. Και στην περίπτωση του ΕΘΙΑΓΕ, όπως άλλωστε και του ΟΠΕΓΕΠ, ΕΛΟΓΑΚ, ΟΓΕΕΚΑ, ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ και όλων των κρατικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, το δημόσιο ενεργεί ως ιδιώτης και στην περίπτωση των όρων αμοιβής και εργασίας του προσωπικού του διέπεται από το εργατικό δίκαιο, από την εργατική νομοθεσία.  Στις περιπτώσεις αυτές, είτε με υπουργική απόφαση, είτε με απόφαση διοικητικού συμβουλίου, είτε με συλλογική σύμβαση, είτε με ατομική σύμβαση, υποχρεωτικά η ρύθμιση λαμβάνει υπόψη της την εργατική νομοθεσία όσον αφορά τα κατώτερα υποχρεωτικά και με τη δυνατότητα να τα ξεπεράσει πάντα προς τα πάνω και όχι βεβαίως προς τα κάτω! Τα παραπάνω γίνονται αμέσως κατανοητά, εάν λάβουμε υπόψη ότι στα εργατικά δικαστήρια και όχι στα διοικητικά (όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι) απευθυνόμαστε ως εργαζόμενοι για να λύσουμε τις εργατικές διαφορές μας με τον εργοδότη μας - κρατικό νπιδ, γιατί απλούστατα αυτό το δίκαιο μας καλύπτει.

Αυτά τα βασικά που τα γνωρίζουν οι πρωτοετείς φοιτητές της νομικής και των οικονομικών/διοικητικών επιστημών, θα έπρεπε να αποτελούν το νομικό πλαίσιο και τη διοικητική κουλτούρα στο ΕΘΙΑΓΕ και σε κάθε νπιδ, παρόλα αυτά όχι μόνο δεν ίσχυε αυτό, αλλά είχε εγκαταλειφθεί ακόμα και η αντικατάσταση των διατάξεων με τις νέες, όταν συνέβαινε το αντίστοιχο στο δημόσιο. Πάνω στη μία στρέβλωση - την απουσία δηλαδή ρητής πρόβλεψης για την αναγνώριση προϋπηρεσίας στο ΕΘΙΑΓΕ ή απλώς την υιοθέτηση της κοινής εργατικής νομοθεσίας - προστίθετο η επόμενη, να θεωρείται δηλαδή, η αντικατάσταση του μισθολογικού συστήματος στους δ/υ από ένα νέο, (με την κατάργηση του παλαιού και τη θέσπιση νέου νόμου), ως αυτοδικαίως ισχύουσα και στο ΕΘΙΑΓΕ, όπως και για τους δ/υ!!!! ΄Οσο για σαφή και διακριτή πρόβλεψη περί της αναγνωριζόμενης προϋπηρεσίας από το ίδρυμα, ούτε κουβέντα. Αυτή η αυτόματη υιοθέτηση των διατάξεων του δημοσίου,  δεν έφερνε κατά κανόνα αντιρρήσεις, πόσο μάλλον που έδινε κάτι παραπάνω στους εργαζόμενους, τότε που τα μισθολόγια έδιναν αυξήσεις, αλλά όλο και περισσότερο διέχεε τη ψευδή εντύπωση ότι υπάγονται οι εργαζόμενοι στο δημοσιοϋπαλληλικό δίκαιο. Το πιθανότερο να μην λαμβανόταν καν, απόφαση διοικητικού συμβουλίου. Παρόλα αυτά εδραίωνε και καθιέρωνε χείριστη διοικητική πρακτική (αν δεν θέλουμε να εξετάσουμε το ζήτημα με τους τύπους, οπότε θα πρέπει να είμαστε καταπέλτης).  

Τη στρεβλή πρακτική που τους στερούσε το δικαίωμά τους για αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους και η οποία σιγά-σιγά επέτρεψε τέτοια αυτοπεποίθηση στη Διοίκηση και στα μεγαλοστελέχη του ιδρύματος, ώστε η υποτιθέμενη ευελιξία να γενικευθεί μέχρι ασυδοσίας. Η περίπτωση της πρόσληψης της δικηγόρου στο ίδρυμα, με διατάξεις άσχετες του Κώδικα Δικηγόρων, με κατάφωρη παραβίαση αυστηρότατων νόμων, αποτελούν εμβληματικό ενδεικτικό παράδειγμα της χαλαρότητας που επικρατούσε.  Και μιλάω μόνο γι αυτά που γνωρίζω.

Η προϋπηρεσία λοιπόν που κατέληγε να αναγνωρίζεται στο ίδρυμα κατάντησε με γελοίο τρόπο να αφορά μόνο προϋπηρεσία στο (στενό) δημόσιο τομέα! Αυτό δεν ήταν μία απλή ιδιοτυπία, "ένας άδικος νόμος, αλλά νόμος" ! Ήταν παράνομο. 
 Ακόμα σήμερα, εργαζόμενοι ψάχνουν να μάθουν πώς γίνεται να εργάστηκαν σε άλλο νπιδ του ίδιου Υπουργείου και αυτό να μην αναγνωρίζεται από τον εργοδότη τους ΕΘΙΑΓΕ για την κατάταξή τους στα μισθολογικά κλιμάκια. Ακόμα σήμερα, εργαζόμενοι ψάχνουν να μάθουν πώς γίνεται να έχουν προϋπηρεσία ως ερευνητές σε νπιδ της ΓΓΕΤ, την οποία το ερευνητικό νπιδ του Υπουργείου Γεωργίας δεν αναγνωρίζει!!!

Χρειάζεται να καταστήσω σαφές ότι η ανωμαλία αυτή αποκαταστάθηκε το 2012 με την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ . Μόνο που δυστυχώς, αυτό έγινε τόσο καθυστερημένα για τους παλιούς, έχοντας χάσει επί πολλά χρόνια τα μισθολογικά τους δικαιώματα και κράτησε πολύ λίγο, αφού καταργήθηκε από τον 4024, ώστε οι καινούργιοι (όποτε και εάν προσληφθούν στη συνέχεια) να μην επωφεληθούν. Πλέον, οι νεοπροσλαμβανόμενοι, δυστυχώς με τους μνημονιακούς νόμους, έχασαν το δικαίωμα αυτό, όπως το έχασαν με το πάγωμα της μισθολογικής ωρίμασης και των χρονοεπιδομάτων (τριετίες) όλοι οι εργαζόμενοι που υπάγονται και στο ιδιωτικό και στο δημόσιο δίκαιο. Αλλά, το ΕΘΙΑΓΕ είχε προλάβει να εφαρμόζει καταχρηστικούς και αυθαίρετους κανόνες, όπως τα μνημόνια, πολύ πριν τα μνημόνια!

Η παγιωμένη αυτή αδικία, η οποία αν τα ξέρω καλά ουδέποτε επιδιώθχηκε να αποκατασταθεί από  τις διοικήσεις του ιδρύματος, τους νομικούς υπεύθυνους και τα μεγαλοστελέχη εξασφάλιζε συμπίεση του μισθολογικού κόστους σταθερά. Μένει να εξεταστεί, ποιος επωφελούνταν απ' αυτό, όταν μοιραζόταν η πίτα του προϋπολογισμού για τη μισθοδοσία προσωπικού! Όπως επίσης, πώς διαμορφωνόταν το θέμα της αρχαιότητας στην υπηρεσία και το προβάδισμα που διατηρούσαν αυτοί που ο εργασιακός τους βίος είχε ξεκινήσει στο ΕΘΙΑΓΕ.

Ας περιοριστώ στα παραπάνω.

Μισθολόγιο ερευνητικού προσωπικού

1. Με το ν.1514/1985 δομείται το δίκτυο ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων του Υπουργειου Έρευνας και Τεχνολογίας, το οποίο επιφορτίζεται σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και Εργασίας, Υγείας και Πρόνοιας κλπ.

Στο άρθρο 18 του νόμου αυτού, προσδιορίζονται οι αποδοχές των ερευνητών των ιδρυμάτων του ΥΠΕΤ βαθμίδας Α,Β,Γ,Δ.
2. Με το ν. 1517/1985 (Α΄25) "Αναδιάρθρωση μισθολογίου του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ .... και άλλες διατάξεις, το μισθολόγιο  των ερευνητών του ΥΠΕΤ (επειδή ακολουθεί αυτό των ΔΕΠ) αναδιαρθρώνεται.
3. Με το ν.1845/1989 (Α΄102), θεμελιώνεται η έρευνα για το Υπουργείο Γεωργίας. Ιδρύεται το ΕΘΙΑΓΕ, περιγράφονται οι κατηγορίες προσωπικού, οι οποίες διακρίνονται σε ερευνητικό, ειδικό επιστημονικό εφαρμογών, τεχνικό κλπ. Στο άρθρο 17 "ερευνητικό προσωπικό κλπ" προσδιορίζονται τα προσόντα και η διαδικασία διορισμού των ερευνητών.
Στο άρθρο 18 "επέκταση εφαρμογής διατάξεων του ν.1517/1985" ορίζεται ότι οι διατάξεις του ν.1517/1985, όπως κάθε φορά ισχύουν εφαρμόζονται και για τοερευνητικό προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ!

Aνοίγει παρένθεση: 

Ερώτηση προς "μπερδεμένους":  Για το μισθολόγιο των ερευνητών του ΕΘΙΑΓΕ : "Ποιος νόμος εφαρμόζεται;" ή αλλιώς "ποιος νόμος προβλέπει;" ή αλλιώς "από ποιο νόμο διέπεται;" ή  αλλιώς "στο πεδίο εφαρμογής ποιου νόμου υπάγεται το ερευνητικό προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ";

Απάντηση: Το ερευνητικό προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ υπάγεται στο ν.1845/1989 και διέπεται από τις διατάξεις του. Μόνο! Αυτού του νόμου! Του 1845/1989! Κανενός άλλου! Από κει και πέρα με την εδραιωμένη στρεβλή πεποίθηση ότι οι εργαζόμενοι του ΕΘΙΑΓΕ διέπονται από τις διατάξεις του δημοσίου (ανήκουν δηλαδή στο πεδίο εφαρμογής τους), αναλαμβάνει το Σύστημα να εφαρμόζει τους νόμους σαν ακορντεόν. Άλλα για τους πληβείους, άλλα για τους πατρικίους (;). Άλλα για τους εμπίστους, άλλα για τους ετέρους (;). Άλλα για τους συμπαθούμενους, άλλα για τους αντιπαθούμενους (;) κ.ο.κ.

Κλείνει η παρένθεση.

4. Και φτάνουμε στο 2011 ...

4.1. Έστω ότι με ειδική διάταξη νόμου (δεν είναι "ποια" το θέμα μας, δεν τη ξέρω, αλλά όποια και να 'ναι το ίδιο κάνει), για το προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ είχε υιοθετηθεί μισθολογικό σύστημα όμοιο με του ν. 3205/2003, Μέρος Α΄για το προσωπικό πλην του ερευνητικού, Μέρος Β΄ για το ερευνητικό. Ο ν.ΧΧΧΧ, πρέπει να προβλέπει προφανώς: "Το ερευνητικό προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ αμοίβεται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3205/2003, Μέρος Β, άρθρο 38 κλπ" ή κάτι παρόμοιο. Ανατρέχουμε στο σχετικό άρθρο 38 και διαβάζουμε: Ο βασικός μηνιαίος μισθός των ερευνητών που υπηρετούν σε εθνικά ερευνητικά κέντρα και ανεξάρτητα ερευνητικά ινστιτούτα που διέπονται από τις διατάξεις του ν.1514/1985 (Α΄13)  (της ΓΓΕΤ δηλαδή), κλπ, κλπ.

Δηλαδή, οι ερευνητές του ΕΘΙΑΓΕ ή αλλιώς ερευνητές του ν.1845/1989 πληρώνονται όπως οι ερευνητές της ΓΓΕΤ ή αλλιώς όπως οι ερευνητές του ν.1514/1985. Αυτό δεν κατέστησε ποτέ τους ερευνητές του ΕΘΙΑΓΕ, ανήκοντες στο πεδίο εφαρμογής του ν.1514/1985 και κατά συνέπεια στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 38, του ν.3205/2003 απευθείας. (Όπως το υπόλοιπο προσωπικό δεν υπήγετο ποτέ στο πεδίο εφαρμογής του 3205/2003, Μέρος Α΄, έτσι και το ερευνητικό δεν υπήγετο ποτέ στο πεδίο εφαρμογής του 3205/2003, Μέρος Β΄, αντίθετα απ' ό, τι προσπαθεί να μας πείσει ο Μεγάλος Κοντάκτορας, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα).

4.2. Τον Οκτώβριο 2011, στον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ πλέον, η ιδρυτική ΚΥΑ λαμβάνει πρόνοια για τα μισθολογικά θέματα του προσωπικού που μεταφέρεται στο νέο οργανισμό, του ερευνητικού μη εξαιρουμένου και προβλέπει: "Μέχρι την κατάρτιση Ειδικού Μισθολογίου του Οργανισμού, οι υπάλληλοι (δηλαδή και οι ερευνητές) συνεχίζουν να λαμβάνουν τις αποδοχές τους με τους όρους που τις ελάμβαναν κατά την έναρξη ισχύος της παρούσης αποφάσεως." (Σχόλιο: Το Ειδικό Μισθολόγιο του Οργανισμού, εκτός από τα αρχικά κεφαλαία γράμματα με τα οποία γράφτηκε για να του προσδοθεί όσο να' ναι, ένα επιπλέον κύρος, επιλέχθηκε να μοιάζει και στην προσφώνηση με το άλλο το αυθεντικό, για τους ΔΕΠ των ΑΕΙ, για τους στρατιωτικούς, για τους δικαστικούς κλπ και το ερευνητικό προσωπικό των φορέων που υπάγονται στη ΓΓΕΤ ή αλλιώς των φορέων που διέπονται από τις διατάξεις του ν.1514/1985. Το γεγονός ότι ονομάστηκε στην ΚΥΑ «Ειδικό Μισθολόγιο», μόνο στον εγκέφαλο του αρχιτέκτονα της Εσκεμμένης Παρεξήγησης που προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, μπορεί να εξισωθεί με το ειδικό μισθολόγιο που αναφέρεται στους οριζόντιους νόμους για τα μισθολόγια. Η συνταγή που λέγαμε;

Δυστυχώς, όμως τα μνημόνια όχι μόνο δεν άφησαν κανένα περιθώριο να φτιαχτεί ειδικό μισθολόγιο για τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (δηλαδή, ειδική διάταξη με γνήσια παραπομπή σε κάποιο άλλο μισθολογικό σύστημα, ή πλήρες καταρτισμένο ειδικά για τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ μισθολογικό σύστημα με σσε ή υπουργική απόφαση, πδ κλπ), αλλά αντίθετα κατάργησαν κάθε ειδικό μισθολογικό σύστημα ή για να παίξω με τις λέξεις όπως κάνουν οι άλλοι, κάθε "ειδικό μισθολόγιο" σε νπιδ. Ειδικό με την έννοια ότι αφορά ξεχωριστά και αυτοτελώς κάθε ένα από  τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο κράτος κλπ καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανώνυμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 3429/2005 (Α΄ 314) όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1 α του άρθρου 1 του Ν. 3899/2010 (Α΄ 212), με εξαίρεση τα Ν.Π.Ι.Δ. του Ν. 3864/2010 (Α΄ 119) και της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν.3986/2011

4.3. Από 01.11.2011, με το μνημονιακό νόμο ν.4024/2011, πέρα από το μισθολόγιο των δ/υ, το κράτος παρενέβη πρώτη φορά οριζοντίως σε όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης για να θέσει τα διάφορα "ειδικά" μισθολογικά συστήματα που ίσχυαν σε αυτά (ειδικές διατάξεις, συλλογικές συμβάσεις, διαιτητικές αποφάσεις, αποφάσεις δσ, αποφάσεις δικαστηρίων κ.ο.κ.) κάτω από τα πλαφόν που εφαρμόζονταν και στους δ/υ. Με το άρθρο 31 όρισε ότι στα νπιδ που ανήκουν στο κράτος κλπ και στις δεκο του κεφαλαίου Α΄του ν.3429/2005 εφαρμόζεται ανώτατο όριο μέσου κατά κεφαλή κόστους αμοιβών προσωπικού σύμφωνα με τα οριζόμενα στις επόμενες της πρώτης παραγράφους.

Εξαιρέθηκε το καλλιτεχνικό προσωπικό των φορέων της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 34 του ν.4024/2011 και το ερευνητικό προσωπικό που αμείβεται σύμφωνα με το β΄ μέρος του Ν.3205/2003. 

Μόνο που το ερευνητικό προσωπικό που αμείβεται σύμφωνα με το β΄μέρος του ν.3205/2003, είναι το ερευνητικό προσωπικό που διέπεται από τις διατάξεις του ν.1514/1985 και όχι από τις διατάξεις του ν.1845/1989, όπως ίσχυε αυτός στις 22.08.2011, δηλαδή στο ερευνητικό προσωπικό του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ πλέον!!!!

Η παλαιόθεν εμπεδωμένη Εσκεμμένη Παρεξήγηση λειτούργησε εξαιρετικά και την 01.11.2011 ετέθησαν τα θεμέλια για την απόδραση από την ένταξη του ερευνητικού προσωπικού της ΔΕΚΟ "ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ" στο ενιαίο μισθολόγιο, αξιοποιώντας την ομολογουμένως επιτυχώς καλλιεργηθείσα και ευδοκιμήσασα σύγχυση μεταξύ ερευνητών του ΕΘΙΑΓΕ και ερευνητών της ΓΓΕΤ. Σύμφωνα με αυτούς, όπου στο νόμο 4024 γίνεται αναφορά σε ερευνητικό προσωπικό, εννοεί το ερευνητκό προσωπικό του ΕΘΙΑΓΕ! Μάλιστα. 

Για να το πω κι αλλιώς επειδή ο Γεώργιος (Παπανδρέου) έχει το ίδιο όνομα με το Γεώργιο (Παπαδόπουλο) και εφόσον ο Γεώργιος (Παπαδόπουλος) ήταν δικτάτωρ, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι και ο Γεώργιος (Παπανδρέου) ήταν και αυτός δικτάτωρ!

(Η αλήθεια είναι πως ο Μεγάλος Κοντάκτορας το πήρε πάνω του και το ισχυρίζεται, επικουρώντας τους λοιπούς προθύμους να ομονοήσουν στην παρεξήγηση).

4.4.  Με το ν.4093/2012, το κράτος πλέον, περιορίζοντας δραστικά την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των νπιδ, όρισε με αναγκαστικό τρόπο, το μισθολόγιο όλων αυτών των φορέων, μαζί και του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ.

Είπε ο νόμος : Στο προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), που ανήκουν στο Κράτος κλπ, κλπ, καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανωνύμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 3429/2005 (Α΄ 314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 1 του ν. 3899/2010 (Α΄ 212), έχουν ανάλογη εφαρμογή, από 1.1.2013 οι διατάξεις του Κεφαλαίου Δεύτερου του ν. 4024/2011 που αφορούν το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του άρθρου 4 του ίδιου νόμου.
  
Όπως επίσης όρισε ότι : "Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, οι οποίες μπορούν να ανατρέχουν στην έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, μπορούν να ρυθμίζονται λεπτομέρειες εφαρμογής των προηγούμενων εδαφίων, όπως επίσης ότι  "από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, για τους ανωτέρω παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν.4024/2011, εκτός από αυτές της παραγράφου 2."  (Το σημείο αυτό των διατάξεων δεν το αναφέρω από φλυαρία, είναι σημαντικό για τη συνέχεια και όσον αφορά το λόγο που προσωπικά έχω αξιολογήσει το προσχέδιο ως έκτρωμα).

Ειδικότερα, στην περ.12 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ως άνω νόμου αναφέρεται ότι οι διατάξεις του Κεφαλαίου Δεύτερου του ν. 4024/2011 που αφορούν το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του άρθρου 4 του ίδιου νόμου, έχουν ανάλογη εφαρμογή, από 1.1.2013, και στο προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), που ανήκουν στο Κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α., κλπ κλπ, καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανωνύμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 3429/2005 (Α΄ 314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 1 του ν. 3899/2010 (Α΄ 212). Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, οι οποίες μπορούν να ανατρέχουν στην έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, μπορούν να ρυθμίζονται λεπτομέρειες εφαρμογής των προηγούμενων εδαφίων. Από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, για τους ανωτέρω παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν.4024/2011, εκτός από αυτές της παραγράφου 2.

Και ρωτώ πλέον:

«Οι ερευνητές του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ δεν είναι προσωπικό της παραπάνω περίπτωσης; 

Δεν είναι προσωπικό νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) που υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφ. Α΄του ν.3429/2005 (Α΄314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 1 του ν.3899/2010;»

Ποια διάταξη, ποιος νόμος, ποια απόφαση τους εξαίρεσε; Από πού και ως πού, μία ειδική διάταξη προ του 2011 (στην καλύτερη περίπτωση του 2003) που ρύθμιζε το μισθολόγιο ενός υποσυνόλου εργαζόμενων σε ένα ΝΠΙΔ, το οποίο υπήχθη στις ΔΕΚΟ από το 2010 ως ΕΘΙΑΓΕ (με το ν.3899/2010)  και κατόπιν ως ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (με το ν. 4002/2011), τη στιγμή που το άρθρο 32 του 4024, κατάργησε ολοσχερώς το σύμπαν των απανταχού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και καθ' οιονδήποτε τρόπο θεσπισθέντων ειδικών διατάξεων, θεωρείται ακόμα ισχυρή και επιβιώνει; Όταν δύο φορές οριζόντιοι και μάλιστα δρακόντειοι νόμοι (4024 και 4354) όρισαν ρητά και συμπεριέλαβαν στο πεδίο εφαρμογής τους το προσωπικό όλων των νομικών προσώπων της Γενικής Κυβέρνησης και δη των ΔΕΚΟ, με ελάχιστες μετρημένες στα δάχτυλα εξαιρέσεις, οι οποίες είναι ρητά διατυπωμένες στο ν.3429/2005;

Δεν είμαι αφελής για τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει σε μένα προσωπικά το θέμα που ανοίγει εδώ. Όπως επίσης δεν τρέφω αυταπάτες, για τη δύναμη που έχει το κράτος και η εξουσία να προστατεύει εάν θέλει αυτούς που αυθαιρετούν και να συνθλίβει αυτούς που το ενοχλούν. Δεν μπορούσα όμως να υποταχθώ στο μήνυμα που έλαβα ως μέλος του ΔΣ του Συλλόγου, όχι από έναν μόνο σε επίπεδο Διοίκησης "Αυτό είναι, σ' αρέσει δεν σ' αρέσει" και μάλιστα τη στιγμή που με ακατάβλητο μένος και αθέμιτα μέσα πλαγιοκοπούν το Σύλλογο και τον έντιμο τρόπο που διεκδικεί τα δίκαια όλων των εργαζόμενων, με τη συμμαχία ακόμα και συνδικαλιστών δυστυχώς! Δεν προσδοκώ ότι θα ιδρώσουν εύκολα τα αυτιά τους.

Προκλήθηκα να καταγγείλω (δια του συλλόγου, ο οποίος γνωρίζει χωρίς τυπικά να έχει πάρει θέση) και μετά από μεγάλο προβληματισμό και σκέψεις, αυτό που θεωρώ σωστό είναι να συνομιλώ με τους συναδέλφους, με τους εργαζόμενους, αποκαλύπτοντας και καταγγέλλοντας σε αυτούς τις αυθαιρεσίες και τις αδικίες αυτών που τον διοικούν, διακηρρύσσοντας τη βαθιά και μοναδική μου πεποίθηση ότι μέσα στο αστικό σύστημα πραγματική δικαιοσύνη και νομιμότητα δεν υπάρχει. Και αυτό προσπαθώ να αποδείξω:

Οι δυνατοί προστατεύονται και οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους αδύναμους, οι οποίοι υφίστανται τη μοίρα τους, μόνο όμως όσο οι ίδιοι το αποδέχονται αυτό για τον εαυτό τους.

Το προσχέδιο στρώνει το δρόμο για επανάληψη των ίδιων φαινομένων

Γνωρίζω ότι ήδη η έκταση του κειμένου είναι πολύ μεγάλη. Θα πρότεινα να το διαβάσετε με υπομονή σιγά - σιγά, διαλέγοντας αυτό που σας ενδιαφέρει περισσότερο κάθε φορά. 

Είναι σημαντικό όμως να ειπωθούν χωρίς παραλείψεις όσα πρέπει να ειπωθούν, ώστε να μην αφεθεί το παραμικρό περιθώριο για συκοφάντηση αυτών που με λόγο και αιτία και όχι με αφορισμούς, είπαν ότι το προσχέδιο νόμου που συζητάμε είναι κάκιστης ποιότητας και πρέπει να αποσυρθεί, αλλά και προκειμένου να προστατέψω τον εαυτό μου, από τις επιθέσεις που θα δεχθώ όπως νομίζω καταλαβαίνει κάθε καλοπροαίρετος.  

Αν όμως το νομοσχέδιο προχωρήσει χωρίς να θέσει επί τον τύπον των ήλων τις καρκινωματικές αυτές πρακτικές, κανένα πρόβλημα δεν θα λύσει. Θα προσθέσει και άλλα.

Λίγο παραπάνω, σε άλλο σημείο αναφέρθηκα σε μία διατύπωση του 4093/2012, όπου εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Δ/κής Μεταρρύθμισης και ο Οικονομικών να εκδώσουν ΚΥΑ για τη ρύθμιση των λεπτομερειών εφαρμογής του 4024 στα ΝΠΙΔ. Είναι η πλέον απλή λογική, με την οποία σκέφθηκε ο νομοθέτης ότι ένας νόμος που έχει φτιαχτεί για να εφαρμοστεί πρωτίστως στο δημόσιο, άρα παρακολουθεί το δημόσιο δίκαιο θα χρειαστεί οπωσδήποτε να εξειδικευτεί σε κάποια σημεία του, με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Είναι αυτό το περίφημο "κατ' αναλογία". Είναι διοικητικά φύσει αδύνατο ένα κείμενο που προορίζεται να εφαρμοστεί σε κρατικό φορέα που διέπεται από το δημόσιο δίκαιο, να μη χρειαστεί προσαρμογές για να καταστεί εφαρμόσιμο σε ένα φορέα που διέπεται από το ιδιωτικό δίκαιο! 

Οι συντάκτες του προσχεδίου που μας παρουσιάστηκε δείχνουν να μην έχουν αποκομίσει καμία εμπειρία από τις δεκαετίες όπου ένα δίκαιο θεσπισμένο για το δημόσιο τομέα, έπρεπε να εφαρμοστεί στον ιδιωτικό, έτσι χύμα, χωρίς να διατυπώνεται με ρήματα που θα έχουν υποκείμενο τον εργαζόμενο του νπιδ και όχι το δημόσιο υπάλληλο. Δεν ενοχλήθηκαν ποτέ από το γεγονός ότι δούλευαν τόσα χρόνια με μία διάταξη που έλεγε απλώς, "ισχύει αναλογικά ό, τι στο δημόσιο;". Τους βοηθούσε στην καθημερινή εφαρμογή του κανόνα; Δεν γεννούσε ζητήματα, ερωτήματα; Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν, πώς γίνεται ρε παιδί μου, να μου έρχεται πχ ένας εργαζόμενος από τον ΕΛΓΑ και να μην του αναγνωρίζω την προϋπηρεσία, εγώ ένα ΝΠΙΔ του ίδιου Υπουργείου; Δηλαδή, άμα πάω εγώ στον ΕΛΓΑ ή στον ΟΠΕΚΕΠΕ ή στον ΟΠΕΓΕΠ ή στον ΟΓΕΕΚΑ δεν θα μου αναγνωρίσουν την εργασιακή εμπειρία; ΄Ισως και όχι. Δεν ενοχλήθηκαν. Ούτε οι δικηγόροι και λοιπές διοικητικές αυθεντίες βαριόντουσαν να εξηγούν τα αυτονόητα; Ή μήπως, όχι απλώς δεν βαριόντουσαν, αλλά το επεδίωξαν κιόλας; Δεν είναι και λίγο, να ερμηνεύεις εσύ βασιζόμενος σε προφορικό δίκαιο, τα ζητήματα που σίγουρα ξεφύτρωναν κάθε λίγο και λιγάκι.  Μεγάλη Δύναμη, να ανατρέχεις στους Γραμματείς και Φαρισαίους του Ναού για να ερμηνεύσουν το δίκιο σου!  Η Εσκεμμένη Παρεξήγηση δεν πήγε κι άσχημα τόσα χρόνια. Κάτι έβγαλε!

Και να, στον καινούργιο νόμο που η πεπατημένη για την εκ νέου εδραίωση της Εσκεμμένης Παρεξήγησης έχει την τιμητική της. Πάνω από 10 κατ' αναλογία εφαρμογές δύο κυρίως νόμων, του 4310 και του 4369,  αναφέρονται στο προσχέδιο χωρίς κουβέντα για το ποιος και πώς θα διατυπώσει τον κανόνα για το νπιδ ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ (ή ΕΛΑΓΡΟ ή δεν ξέρω πώς αλλιώς θέλουν να το βγάλουν) ο οποίος θα ισχύει κατ' αναλογία ενός γενικού οριζόντιου νόμου ή ενός νόμου - πλαισίου που περιλαμβάνει πλήθος ανόμοιων περιπτώσεων και στο πεδίο εφαρμογής του δεν υπάρχουμε ούτε ως υπαινιγμός; 

Και να ήταν μόνο αυτό; Όχι βέβαια. Στο προσχέδιο βρίσκουμε διατυπώσεις που όχι μόνο θέτουν τις βάσεις με την αοριστία τους για την ανανέωση της δύναμης των μανδαρίνων και των κύκλων τους. Βλέπουμε και διατυπώσεις που φαίνεται σαν να επιδιώκουν επί τούτου τις παρεξηγήσεις. Πχ :

Άρθρο 17
Προσόντα και διαδικασία πρόσληψης
Υποχρεώσεις-Καθήκοντα

1. Κατηγορία Ερευνητικού προσωπικού
 α) Ερευνητές (προφανώς του ΕΛΓΟ, αν καταλαβαίνω καλά).  Οι ερευνητές (ποιοι; Του ΕΛΓΟ;)  σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 18 του ν. 4310/2014 (ΦΕΚ Α 258/08.12.2014), είναι επιστήμονες υψηλής επιστημονικής εμπειρίας και κατάρτισης,  κλπ...

(αν εννοεί του ΕΛΓΟ, τότε δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις του 4310, γιατί οι Ερευνητές του ΕΛΓΟ δεν υπάγονται στις διατάξεις του 4310, όπως δεν υπάγονταν φυσικά και στις διατάξεις του 1514).

Και ρωτάω ξανά:

Ποιος στραβός δε θέλει να δει το φως του; Αντί να κατεβάζουν διατάξεις επί διατάξεων με αναλογίες επί αναλογιών, γιατί δεν αξιοποιούν τις πολιτικές γνωριμίες τους και διασυνδέσεις τους (που δεν χρειάζονται καν, ούτε αυτές), να μπούνε οι ερευνητές του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στις διατάξεις του 4310/2014 και να τελειώνουμε; Προσοχή, δε λέω να πάνε στη ΓΓΕΤ, λόγος δεν μου πέφτει. Στο 4310 απευθείας με ειδικές διατάξεις να μπούνε, κι όχι να προσπαθούνε να φτιάξουν πλαίσιο, έξω από το πλαίσιο, κατά αέναη μίμηση και όχι επιτέλους αυθεντικό. Ούτε ξέρω, ούτε θέλω να μάθω γιατί δεν πάνε, τη στιγμή που η ΓΓΕΤ έχει προσκαλέσει τους ερευνητικούς φορείς που υπάγονται σε άλλα υπουργεία να δικτυωθούν στο δίκτυο της και η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών έχει επανειλλημένως προσκαλέσει σε ένταξη όλων των ερευνητών στην ένωση; 

"Θέλω μόνο να μάθω γιατί επιμένουν να παραμένουν στη γκρίζα ζώνη του «κατ’ αναλογία», του «είμαστε και δεν είμαστε», του ειδικού καθεστώτος που προτιμάει να δηλώνει «σαν τη ΓΓΕΤ», παρά «ΓΓΕΤ».Έχω άδικο να βλέπω ένα παπικό κονκλάβιο που θέλει για  τον εαυτό του ένα Βατικανό;"
 Μου απάντησαν κάποια στιγμή οι εκπρόσωποι της Ένωσης, όταν τους έθεσα τα παραπάνω ερωτήματα: «Δεν θα σου δώσουμε λογαριασμό, πού θα πάμε.». Τους απαντώ: «Ούτε και θέλουμε. Αλλά ούτε κι εσείς θα καταλάβετε το σύμπαν, όπως αποδεδειγμένα επιδιώκετε. Δεν αποτελεί ο Οργανισμός και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι σ’ αυτόν «ζωτικό σας χώρο», ούτε βρίσκεστε uber alles! Δεν μπορεί ό,τι σας γυαλίζει να το ζητάτε για τον εαυτό σας.  

Δεν μπορείτε να ζητάτε δανεικά επιδόματα (ανθυγιεινής εργασίας) από ένα μισθολόγιο που (υποτίθεται) δεν υπάγεστε (το ζητούσαν όταν γινόταν προσπάθεια, αλλά απέτυχε). Δεν μπορείτε να ζητάτε να μπείτε στο Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, ως αλεξιπτωτιστές, με κατ' αναλογία και ειδικές διατάξεις, γιατί επιμένετε να κινείστε σε μία γκρίζα ζώνη μέσα και έξω από τον 4310, μέσα και έξω από το Μέρος Β΄του 4369, μέσα και έξω από το μισθολόγιο των δ/υ και το ειδικό μισθολόγιο, μέσα και έξω από τις ΔΕΚΟ. Δεν σας ανήκει ο Οργανισμός. Δεν σας ανήκουν οι εργαζόμενοι. 

Δεν μπορείτε επιτέλους να ζητάτε με όλους τους τρόπους να βγαίνετε από την ουρά και να περνάτε στο σαλόνι από την πίσω πόρτα, κατ' εξαίρεση εσείς μόνοι μέσα σε όλο το κράτος και σε όλα τα πλαίσια. Γιατί να θέλουν οι εργαζόμενοι να συνυπάρχουν υπό αυτούς τους όρους, όταν αποδεδειγμένα ό,τι ισχύει για τους υπόλοιπους δεν ισχύει για εσάς;

Ένα νομοσχέδιο χωρίς λόγο (;)

Εκεί που θα έπρεπε να υπάρχουν εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις λεπτομέρειες εφαρμογής μίας διάταξης (τα περίφημα «κατ’ αναλογίαν»), δεν υπάρχουν. Και εκεί που δεν έχουν νόημα, προβλέπονται. Σε τρία άρθρα τουλάχιστον, το 12, 13 και 16 νομοθετείται το οργανόγραμμα και οι οργανικές θέσεις και στο τέλος, δίνεται εξουσιοδότηση να μπορούν οι διατάξεις του νόμου, να τροποποιηθούν με τους εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας, χωρίς καν να λέει τουλάχιστον ποιος τύπος κανονιστικής πράξης θα είναι αυτός. Γιατί θα πρέπει να επιχαιρόμαστε για την κακοποίηση των βασικών κανόνων καλής νομοθέτησης; Ποιος θιγόμενος δεν θα αμφισβητήσει την τροποποίηση του νόμου με μία κατώτερης ισχύος κανονιστική πράξη, ακόμα κι αν ο νόμος «παρείχε τέτοια δυνατότητα»; Τι νόημα έχει να νομοθετείται δια νόμου στη βουλή, κάτι το οποίο στη συνέχεια δύναται να τροποποιήσει ένα κατώτερης ισχύος όργανο;

Και σε τελευταία ανάλυση, γιατί τόση φασαρία για τη νομοθέτηση του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και όσον αφορά το οργανόγραμμά του δια της βουλής, για να καταλήξει να τροποποιείται με κανονιστικές πράξεις εκτός βουλής (εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας); Αυτές τις εξουσιοδοτήσεις τις έχουμε ήδη. Τι στο καλό χτυπιόμαστε και κυνηγάμε την ουρά μας και τρώμε ώρες και μέρες και μήνες σε συμβούλια και διαβούλια; Ποιος και για ποιο λόγο, μας παρασύρει σε περιπετειώδεις λαβυρίνθους μέσω καταργήσεων και επανιδρύσεων του οργανισμού που καταλήγουν στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, με εξουσιοδοτικές διατάξεις για έκδοση εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας; Επιτέλους ανοίξτε τα χαρτιά σας και μιλήστε θεσμικά με τους εργαζόμενους. Μην προσπαθείτε να παρακάμψετε το Σύλλογο. Δώστε καθαρή λύση στα θέματα της έρευνας και κανένας δεν θα το υποτιμήσει!

Ας σταματήσω εδώ. Υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο θα πρέπει να συζητήσουμε. Είναι η πολιτική φιλοσοφία και το πλαίσιο του προσχεδίου. Το Γενικό Συμβούλιο, τα ΠΕΣΥ και οι αρμοδιότητές του, οι μεταβιβάσιμες αρμοδιότητες του ΔΣ, οι περιφερειακές ενότητες, οι γενικές διευθύνσεις κλπ. Ελπίζω ότι θα με ανεχθείτε με ένα ακόμα τελευταίο άρθρο. Είναι σημαντικότατο να ειπωθούν όλα. 

Και όσο για τους συναδέλφους που έχουν πειστεί για το ΟΧΙ, αλλά περιμένουν να ακούσουν και το ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ας κάνουν λίγο υπομονή και θα βγει κι αυτό. Και συζήτηση θα κάνουμε και συνέλευση θα κάνουμε και προτάσεις θα γίνουν και θέση θα πάρουμε και αγώνες θα δώσουμε. Ένα μόνο πράγμα έχω να πω.  Οι καιροί είναι πονηροί, όπως ήταν και πέρυσι και προπέρυσι, όπως είναι εδώ και 7 χρόνια.  

ΜΟΝΟΜΠΛΟΚ μέσα στο σωματείο και με συλλογικές διαδικασίες, μαζικές αποφάσεις από τη βάση με γενικές συνελεύσεις. Ό,τι αποφασίσουν οι εργαζόμενοι!

Όποιος είναι καχύποπτος με το Σύλλογο πρέπει να είναι 100 φορές πιο καχύποπτος με αυτόν που βγαίνει για να κάνει το συνήγορο της Διοίκησης και της Κυβέρνησης!  

Μαργαρίτα Κουτσανέλλου
Γ. Γραμματέας ΔΣ 
Συλλόγου Εργαζόμενων ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια